kako-shekjerot-vodi-zgolemena-telesna-tezhina_image
Споделете со пријателите!

Шеќерот предизвикува брзо зголемување на телесната тежина на четири меѓусебно поврзани начини
Шеќерот предизвикува брзо зголемување на телесната тежина во четири меѓусебно поврзани начини и тоа: хормонална нерамнотежа, конверзија на фруктоза во масти, зголемено ниво на инсулин и воспаление кое води до формирање на висцерални масти.

Хормонална нерамнотежа

Покачениот крвен шеќер, целосно ја нарушува регулацијата на вашето тело на хормоните на глад: грелин, лептин и адипонектин.

Адипонектин. Хормон кој му кажува на нашето тело да ги согори мастите за енергија. Колку повеќе адипонектин има во крвта толку е помала веројатноста да имаме вишок на масти во телото. Шеќерот го потиснува овој хормон.

Грелин. Одговорен за да му укаже на нашето тело кога сме гладни (хормон на гладот). Се продуцира од специфични клетки во желудникот кога е празен, а кога желудникот е полн се сопира секреција. Кога имате вишок на шеќер во крвта нивото на лептин се зголемува. Истовремено, лептинот делува на хипоталамо-мозочните клетки и го зголемува чувството на глад, секреција на киселина и ја зголемува гастроинтестиналната подвижност за да се подготви телото за внесување на храна.

„Зголеменото внесување на шеќер е една од најголемите причини за нерамнотежа на овие хормони“

Лептин. Хормон за ситост и е со спротивен ефект од грелинот. Се продуцира претежно од мастните клетки на масното ткиво, при што помага да се регулира енергетскиот биланс со инхибиција на глад. Двата хормони дејствуваат на рецепторите во јадрото на хипоталамус со цел регулација на апетитот и постигнување на енергетска хомеостаза. Кога станува збор за дебелина, оние со намалена чувствителност на лептин не чувствуваат ситост и покрај големите енергетски резерви.

Не е дискутабилно дека дисбаланс на овие хормони води до дебелина а зголеменото внесување на шеќер е една од најголемите причини за нерамнотежа на овие хормони.

Конверзија на фруктоза во масти

Речиси сите шеќери кои ги користиме се составени 50% од фруктоза и 50% од глукоза. Глукозата е помалото од двете зла, затоа што може да се метаболизира од страна на многу клетки во телото. Но, фруктозата може да се метаболизира само од страна на црниот дроб. И лесно доаѓа до се преоптоварување. Откако ќе се надмине нивото на гликоза која може да ја обработи црниот дроб тогаш таа се конверзира и натрупува во форма на масти (мастни резерви кој би служеле како извор на енергија во случај на гладување).

Во секојдневната исхрана консумираме шеќер, најчесто бел и кафеав шеќер – кои се 50% фруктоза.

Но, производителите на храна како засладувач користат речиси исклучиво фруктоза (високо фруктозен пченкарен сируп) во сè. Што значи дека голем дел од шеќерот кој го добиваме е 100% фруктоза. Со ваквиот начин на исхрана не е чудо што прекумерната тежина е многу чест проблем на денешницата.

Прочитајте:  Здравствени придобивки од јадење диња

Зголемено ниво на инсулин

Кога јадеме оброк богат со шеќер, нивото на гликоза оди нагоре. Кога има вишок на шеќер во телото (крвта), тоа го препознава како токсична материја и брзо се ослободува инсулин за да ја елиминира глукозата од крвотокот и од нашите клетки. Без инсулин нашата крв би била токсична за многу органи и системи.

Со здрава и урамнотежена исхрана овој механизам би работел совршено.

Сепак, ние го нарушуваме овој механизам со нашата современа, брза, исхрана – полна со шеќери и јаглехидрати. Кога системот е постојано под влијание на шеќери клетките стануваат отпорни на дејството на инсулин, што значи дека телото мора да произведе поголеми количини за да се добие истиот ефект. А потоа следи настанување на инсулинска резистенција (клетките не се чувствителни на инсулин) и телото мора да направи повеќе. Така настанува еден порочен круг кој накрај води до дијабет тип 2.

Кога нивото на инсулин е хронично покачено, голем дел од енергијата во крвотокот се депонира како масти

Освен за елиминирање на глукозата од крвотокот, инсулинот е исто така одговорен за испраќање на сигнали кон нашите масни клетки за да ги соберат мастите од крвотокот и да ги складираат тие масти во себе со цел да се избегне горење на масти кои веќе се складирани. Кога нивото на инсулин е хронично покачено, голем дел од енергијата во нашиот крвоток се депонира како масти. Решение е да се ​​тргнеме од екцесивно внесување на шеќер.

Воспаление кое води до формирање на висцерални масти

Кога нашето тело станува отпорно на инсулин, произведува повеќе инсулин за да се справи со шеќерите во крвоток. Колку клетките стануваат поотпорни на инсулин, повеќе инсулин треба да се произведе. Ова го хиперстимулира нашиот имунолошки одговор како резултат на тоа што телото треба да се справи со прекумерната количина на инсулин во нашиот систем. Оваа хиперстимулираност на имунолошкиот одговор предизвикува генерализирано воспаление кое води до таложење на висцерални масти (тоа се масти кои се натрупуваат околу внатрешните органи и од кои е најтешко да се ослободиме).

Кога ќе се откажаме од шеќер овие четири нешта почнуваат да се повлекуваат. Нивото на инсулинот ќе се врати во нормала, хормоните ќе почнат да се балансираат, воспалението ќе почне да се повлекува. Бидејќи фруктозата ќе биде на ниво со кое телото може да се справи, нема да има формирање на масти.

Ако го замените шеќерот со здрави масти – ќе видите повеќекратен бенефит – кожата станува сјајна, исчезнува заморот и честите настинки, имунитетот се зајакнува а расположението и енергијата ќе се на повисоко ниво. Јадете повеќе здрави масти, помалку шеќер и бидете здрави.


Споделете со пријателите!