Гастроинтестиналниот микробиом- тривијално царство кое можеби не е само- соопштуваат прелиминарните наоди на научниците од Универзитетот во Алабама во Бирмингем.
Човечкиот гастроинтестинален микробиом се смета за одговорен за многу работи, кои влијаат врз нашето здравје, нашите гени, па дури и нашите емоции.
Научниците постојано прават нови откритија за размерот и влијанието на човечкиот микробиом, но најновите докази се особено тривијални: ова просперитетно бактериско царство можеби не е само, туку би може е поврзано со посебен „микробиом на човечкиот мозок“ кој престојува во нашата глава. Наодите, кои се само прелиминарни во оваа фаза, неодамна беа презентирани на постер-сесија на годишниот состанок на Невронауката во 2018 од страна на истражувачите од Универзитетот во Алабама во Бирмингем.
Вреди да се спомене дека, овие видови на научни презентации често се насочени кон споделување на резултатите од нови или тековни истражувања кои можеби не биле рецензирани од страна на други научници – како што е случај тука.
Причината за која што е важно да се напомене овој наод е тоа што досега и сè уште учиме како цревната микробиота може да влијае врз функцијата и однесувањето на мозокот, а новата сугестија е – дека човечкиот мозок има сопствена микробиомска популација – ова веќе е посебно научно обележје, ако се потврди во идна студија.
„Ова е хит на неделата“, изјави невронаучникот Роналд Мекгрегор од Универзитетот во Калифорнија, Лос Анџелес, кој не бил вклучен во истражувањето. „Тоа е како да сме откриле цела нова молекуларна фабрика [во мозокот] со свои потреби…“.
Во новото истражување, тим предводен од невроанатом Росалинда Робертс испитувал примероци на мозок земени од 34 починати луѓе – од кои половина од нив имале шизофренија, додека другата половина се сметала за здрави пред да умрат.
„Ние направивме сериски секции за идентификација и квантификација“, објаснуваат истражувачите во нивниот апстракт.
„Сите случаи содржеле бактерии во различни количини, со различен облик на шипки и содржеле капсула, нуклеоиди, рибозоми и вакуоли“.
Истражувачите велат дека густината на бактериите варирала во зависност од тоа во кој регион од мозокот биле пронајдени, со изобилство микроби во супстанција нигра, хипокампус и префронтален кортекс. Тие, исто така, биле пронајдени во клетките наречени астроцити на кои се повеќе им се препишува заслугата дека играат важна улога во тоа како комуницираат невроните.
Што се однесува до тоа како бактериите дошле таму, истражувачите не знаат, но Робертс шпекулира дека можеби се транспортирани од крвните садови, наоѓајќи дом во аксоните и во крвно мозочната бариера.
Додека тимот сваќа дека е можно микробите да го нашле својот пат во мозочното ткиво преку процес на хируршка контаминација за време на постморталните операции,начинот начинот на кој тие се распоредени низ ткивото може да укажуваат на друг начин на ширење.
Во секој случај, експериментите кои следеле од страна на тимот откриле дека овој бактериски феномен не е ограничен на човечки мозоци: истражувањата со глувците, исто така, откриле докази за постоење на микробиом на мозокот кај здрави глувци, но не и во посебната група глувци кои биле подигнати во изолатори за да бидат ослободени од микроорганизми.
Тоа е дефинитивно раните денови, но ако идните истражувања можат да помогнат да се објасни постоењето на овој микробиом во мозокот и како влијае врз мозочните клетки, тоа би можело да биде промена на парадигмата на исто ниво со откривањето на цревниот микробиом.
Доколку со наредните истражувања се потврди постоењето на мозочен микробиом, тоа ќе биде голем чекор напред во осознавањето на невронските мрежи, помагајќи да се зацврстат други сродни наоди во оваа област на истражување.
Наодите беа презентирани на постер сесија на Невронски мрежи 2018, годишниот состанок на Друштвото за невронски мрежи, што се одржа на 3-7 ноември во Сан Диего.
