Оние со повеќе пријатели имаат поголема толеранција на болка, открива новото истражување
Луѓето кои што имаат поголем круг на пријатели имаат повисок праг на толераранција на болка, откриваат истражувачит од Оксфорд. Во новата студија објавена во „Научни извештаи“ – Scientific Reports докторандот од универзитетот „Оксфорд“, Катерина Џонсон – Katerina Johnson ја истражувала невробиологијата на пријателските врски. Нејзиното истражување било под менторство на проф. Робин Данбар, пронаоѓачот на познатиот Данбаров број, кој ги застапува постулатите дека луѓето во основа имаат 150 пријатели, од кои една третина се сметаат за блиски.
Нејзиниот фокус на истражување бил производството на ендорфин, хормон кој природно се наоѓа во телото и при негово ослободување се добива чувство на задоволство и намалување на болката. Студијата започнала како испитување на една теорија позната како “ мозоко-опоидна теорија на социјално поврзување“ според која, социјалните интеракции активираат позитивни емоции кога енфорфинот се врзува со опоидните рецептори во мозокот. Ова поврзување ни го дава чувството на добросостојба кога се гледаме со пријателите.
„За да ја испитаме оваа теорија, се потпревме на фактот дека ендорфинот има моќен ефект на ослободување од болка – посилен дури и од морфиум“, изјави Џонсон.
За проверка на оваа теорија, таа ја истражувала и споредувала големината на пријателскиот круг, како и прагот на издржливост на болка, врз 107 испитанци на возраст од 18 до 35 годишна возраст. Учесниците пополнувале прашалници за да се забележи нивото на лични вештини што ги поседуваат како отвореност, совесност, екстровертност, согласност и невротичност. Волонтерите, исто така, дале и основни социодемографски и здравствени податоци, заедно со своја проценка за физичка подготвеност и изложеност на стрес. После тоа, им бил направен неинвазивен тест за издржливост на болка. Резултатите покажале дека луѓето со повеќе пријатели покажале повисока толеранција на болка, но потребни се дополнителни истражувања за да се разбере каузалноста на врската помеѓу толеранцијата на болка и големината на пријателскиот круг.
Исто така, истражувачите откриле дека оние кои што се фит и оние кои кажале дека се под стрес имаат помал социјален круг и покрај фактот дека оние кои биле фит имале повисок праг на болка. Овие податоци може да укажуваат на интересно објаснување, односно дека оние кои вежбааат, наместо преку социјализација, ослободуваат ендорфин преку вежбање.
„Големите социјални мрежи им помагаат на луѓето подобро да се соочат со стресот или можеби заради стресот и неговите причини, луѓето имаат помалку време за социјални активности, намалувајќи го кругот на пријатели“, додава Џонсон.
Во студијата се заклучува дека ваквите истражувања се важни, бидејќи укажуваат дека квантитетот и квалитетот на нашите социјални врски влијаат врз нашето физичко и ментално здравје и дури можат да бидат фактор кој одредува колку долго ќе живееме. Токму затоа, разбирањето зошто индивидуите имаат различни големини на социјални мрежи и можните невробиолошки механизми што се инволвирани притоа, се важно поле за истражување.
