Созревањето и развојот на мозокот може да биде забавено кај децата со ноќна апнеа
Кај децата со опструктивна ноќна апнеа (OSA), волуменот на сивата материја е значителна редуцирана во мозочната регија, која ги контролира когнитивните способности и расположението, покажуваат резултатите од најновото истражување. Овие резултати покажуваат дека ноќна апнеа, може да предизвика загуба на неврони, или да го забави растот на невроните, кај оваа популација на пациенти, велат истражувачите, предводени од Лејла Керандиш-Гозал од Универзитетот на Чикаго.
„Ние во неколку наврати покажавме дека во било кој степен на ноќна апнеа, некои деца манифестираат докази за неурокогнитивни дефицити, за разлика од другите“, вели Керандиш- Гозал, додавајќи дека „колку ние да веруваме дека когнитивните дефицити/губењето на сивата маса предизвикана од ноќна апнеа кај децата се повратни (реверзибилни), особено кај лекувањето, вообичаено аденотонзилектомија (вадење тонзили со хирушки зафат) е воведен рано и сметаме дека ќе го тестираме и во идните студии“, заклучува тој.
Шестнаесет деца со умерена до тешка опструктивна ноќна апнеа биле подложени на неврокогнитивни тестирања на магнетната резонанца на Универзитетот на Чикаго. Резултатите биле споредувани со девет здрави деца, на иста возраст, пол, етничка припадност и тежина. Сликите од магнетната резонанца на децата со опструктивна ноќна апнеа исто така биле споредувани со 191 скен на магнетната резонанца од деца кои биле дел од дата базата на педијатрискиот оддел на Националниот институт за здравје.
Сликите од сивата материја биле впечатливи и сè уште нема прецизен водич за корелација на губењето на сивата материја со специфични когнитини дефицити, но давале јасни докази на широко распространети невролошки оштетувања или загуби споредувани со општата популација.
Значајната редукција на волуменот на сивата материја биле набљудувани на МРИ скеновите на фронталниот и префронталиот кортекс, како и кај париенталниот кортекс, темпоралниот лобус и кај мозочното стебло кај децата со ноќна апнеа. „Префронталните и фронталните места покажуваат намалување на јачината на звукот во сите реони, но билатералниот прецентрален гирус не бил под влијание, велат авторите. Не постојат докази дека ноќната апнеа влијае на оципиталниот кортекс, но сите париетални реони покажуваат редукција на волуменот на сивата материја.
Истражувачите немале можност да идентификуваат било каква поврзаност помеѓу откритијата на МРИ кај децата со OSA и когнитивните способности, мерена со скалата за различни можности. Како и да е, поголемиот волумен на сивата материја е поврзан со поголема интелегенција, мерена според IQ тестови, но само кај постари деца. Истражувачите претпоставуваат дека влијанието на намалена сива материја, кај интелегенцијата кај децата во оваа студија е непрепознатлива, ако се има во предвид нивната возраст.
Д-р Керандиш-Гозал објаснува дека животинскиот модел на ноќна апнеа, покажуваат дека невроните се оштетуваат или умираат поради начинот на кој таа влијае врз мозокот и дека овие ефекти доведуваат до губење на сивата материја. Алтернативно, созревањето и развојот на мозокот може да биде забавено кај децата со ноќна апнеа, што резултира со редукција на сивата материја во периодот на развој, кога таа нормално се зголемува. Еден од истражувачите, Давид Гозал, истакнува дека МРИ не може да покаже дали мозочните клетки кај децата со OSA се намалуваат или се губат.
„МРИ скеновите ни даваат птичји поглед на разликата во апнеата во врска со различните делови на мозокот, но не ни кажуваат на клеточно ниво што се случува со погодените неврони или кога. Не можеме со сигурност да кажеме кога ќе се случи оштетувањето“, вели тој.
Сепак, претходни студии направени од истиот тим истражувачи покажуваат дека тежината на болеста е во корелација со когнитивните недостатоци, кога таа била откриена. Коментирајќи ги откритијата професорот по педијатрија на Алберт Ајнштајн колеџот на медицина и шеф на оддел во Детската болница Монтефиоре во Њујорк, Раан Аренс, вели дека ова истражување е важно бидејќи ги покажува недостатоците во мозокот кај децата со нарушено дишење при спиењето и може да има врска со неврокогнитивните дефицити.
Неуспехот да се детектира ефектот на когнитивната функција во оваа студија, може да рефлектира со малиот број на примероци и фактот дека дата базата на когнитивните функции не биле достапни за поголема споредбена група. „Сметам дека оваа студија е чекор напред во ова поле, прва од сите, бидејќи истражувачите можеле да набљудуваат деца и да ја анализираат структурата на мозокот користејќи стандардизирани алатки, и тие исто така користеле дополнителни податоци за да дојдат до поголема бројка на контроли, што помогнало да се зацврсти нивното истражување“, вели д-р Аренс.
