Лекувањето на малите и средно големи варикоцели не е потребно кај повеќето мажи. Ако се присутни полесни болки или чувство на тежина во скротумот, се препорачува носење на потпирувачи (суспендери).
Лекувањето на малите и средно големи варикоцели не е потребно кај повеќето мажи. Ако се присутни полесни болки или чувство на тежина во скротумот, се препорачува носење на потпирувачи (суспендери).
Третманот е потребен кога варикоцелата предизвикува проблеми при плодноста или предизвикува силна болка и непријатност. Главниот метод е хируршки третман.
Хируршкото лекување се спроведува во следниве случаи:
- интензивна болка во тестисот
- пореметена функција на тестисот-смалување на квалитетот спермата
- смалување (атрофија) на тестисот ( волумен помал од 20мл, дoлжина помала од 4см)
Хируршкото отстранување на варикоцелата е лесен оперативен зафат и пациентите веќе по неколку дена можат да ги обавуваат своите секојдневни активности. Туширањето е дозволено по 48 часа од хируршкиот зафат. Потребно е да се избегнуваат спортски активности најмалку две седмици и најмалку една недела да се нема сексуални односи.
Компликациите од хируршкиот зафат се многу ретки. Нормално е да се јават проблеми како:
- појава на модрици, слаба болка и црвенило околу хируршкиот рез, кои спонтано исчезнуваат
- чувство на тежина околу и под хируршкиот рез, кое исчезнува обично по 3 седмици
Компликации кои бараат лекарска интервенција се:
Инфекција на хируршката рана
Инфекцијата најчесто се јавува 3-5 дена по зафатот, пациентите имаат покачена телесна температура, интензивно црвенило, оток, болка на местото на резот. Од резот се цеди обилен секрет. Оваа компликција успешно се лекува со антибиотска терапија.
Настанување на хидроцела по хируршкиот зафат
Оваа компликација се јавува само кај 2-5% од пациентите. Хидроцелата е насобирање на течност околу тестисот.
Повторно настанување на варикоцела по хируршкиот зафат
Повторна појава на варикоцела, по нејзиното хируршко лекувње, се јавува кај околу 10% од пациентите.
Варикоцела и неплодност
Понекогаш мажи кои имаат голема варикоцела, може да немаат намалена плодност. Од друга страна пак, мажи со многу мала варикоцела, која едвј се приметува имаат значително намален квалитет на спермата. Поради тоа, влијанието на варикоцелата на квалитетот и бројот на сперматозоидите тешко може да се дефинира и предвиди.
Tочниот механизам со кој варикоцелата ја оштетува структурата, функцијата и стварањето на сперматозоидите не е познат. Се претпоставува дека повисоката температура, притисокот и помалата количина на кислород се причини за оштетуваањето на квалитетот на спермата.
Бидејќи за нормалниот развој на сперматозоидите потребна е пониска температура од телесната, температурата во скротумот е пониска од телесната температура. Проширените крвни садови (варикоцела) ја зголемуваат температурата во таа регија дополнително и тоа штетно делува на сперматозоидите и на нивниот развој.
По хируршкотоотстранување на варикоцелата, кај просечно 60-70% од пациентите се подобруваат резултатите од анализата на спермата. Околу 40-60% од до тогаш неплодните мажи, по отстранувањето на варикоцелата стануваат плодни и имаат деца. Бидејќи развојот нас перматозоидите (сперматогенезата) трае 72 дена, првите резултати за зголемување на плодноста можат да се очекуваат дури по 3-4 месеци од хируршкото отстранување на варикоцелата.
