Не дозволувајте циститисот да ви го уништи медениот месец
Болест на медениот месец е старомоден термин со кој се означува инфекција на уринарниот тракт односно мочниот меур. Овој термин се користел во минатото бидејќи се јавувал веднаш после првата брачна ноќ. Уште од 1960-те години од 20 век кога се откриваат и контрацептивите, во западното општество сексот пред брак станува вообичаена појава и овој термин не е релевантен. Во денешно време, оваа состојба се јавува заради почест или енергичен секс со нов партнер или партнер со кој се гледате нередовно. Причината за појава на овој циститис не е секогаш коитус (вагинална пенетрација), бидејќи и оралниот секс исто така може да доведе до појава на овој тип циститис заради преминување на стрептококус од усната празнина на половите органи.
Ова е многу честа состојба кај жените и се појавува скоро кај 50% од нив во одреден момент на животот. Само 4% од вкупната инциденца на цистит се однесува на цистит на медениот месец.
Мажите поретко страдаат од овој тип на инфекција, бидејќи кај нив мочниот меур е подалеку заради значително подолгата уретра, па причинителот потешко може да стигне до нивниот мочен меур.
Од што зависи развојот на инфекцијата?
Развојот на инфекција на уринарниот тракт зависи од вирулентноста на причинителот. Одредени бактериски соеви имаат голема вирулентност заради присуството на адхезин и фимбрии, кои им овозможуваат силно припојување кон ѕидот на мочниот меур. Ешерихија коли е најчеста причина за појава на акутен некомплициран циститис. Во останатите случаи на појава на овој тип циститис, причинители може да се Staphylococcus saprophyticus, Klebsiella, Enterococci и Proteus.
Симптоми
Честа и итна потреба за мокрење, чувство на печење во текот на мокрењето, појава на крв во урина, слабост, замор и исцрпеност. Болка и непријатност и кога не се уринира. Пелвична болка (во карлица), матна или црвеникава урина. Доколку се појави треска, гадење и повраќање, тоа може да е знак дека инфекцијата се проширила кон бубрезите.
Поставување на дијагноза
Потребно е да се направи анализа на урина за да се откријат нитрити, леукоцитна естераза или пиурија, со која се потврдува присуството на бактериски причинител. Исто така, се прави и уринокултура. Цистоскопија најчесто не се практикува затоа што се доволни резултатите од урина. Диференцијалната дијагноза на заболувањето на меден месец, треба да исклучи други слични состојби како што се:
- интерстицијален циститис;
- кандидијаза;
- хламидија;
- пиелонефритис.
Начини и навики за превенција:
- Чисти полови органи пред сексуален однос;
- Уринирање пред и после сексуална активност;
- Пиење многу течности;
- Избегнувајте да пиете кафе;
- Не ја одложувајте потребата да уринирате;
- Одржувајте здрава вагинална флора;
- Избегнувајте ја употребата на миризливи влажни марамчиња и женски хигиенски спрејови, кои може да предизвикаат иритација на мочниот канал;
- Редовно туширање наместо капење во када;
- Користење на лубрканти по време на сексуален однос доколку жената е во менопауза.
- Лечењето најчесто е со антибиотици во зависност од причинителот. Доколку имате циститис повеќе од три пати во годината, побарајте совет од вашиот гинеколог или матичен лекар за да се направат детални испитувања.
