Перианалната фистула е резултат на предходен перианален апсцес. Инфекцијата и воспалението кои ги зафатиле перианалните жлезди формираат шуплина исполнета со гној.
Перианална фистула е формирање на отвор или отвори во близина на дебелото црево (анусот), од кој периодично има одлив на нечистотија, која ја завалкува облеката. Течноста која излегува од неа е мешавина од гној и крв, а понекогаш и фецес. Може да испушта и гас. Тоа е затоа што перианалната фистула е канал кој се образувал меѓу цревото и кожата околу анусот. Пациентот постојано има чувство на дискомфорт, чешање, болки и црвенило околу нејзиниот отвор.
Зошто се формира перианална фистула?
Перианалната фистула е резултат на предходен перианален апсцес. Инфекцијата и воспалението кои ги зафатиле перианалните жлезди формираат шуплина исполнета со гној. Најчесто настанува при спонтано пукање на апсцесот и многу ретко после хируршка инцизија, гнојот се дренира надвор преку кожата, но отворот на аналната жлезда кон дебелото црево останува. Од таму, цревна содржина, гас и бактерии влегуваат во отворот и го одржуваат хронично воспалението. Периодично надворешниот отвор се затвара и може да си помислиме дека сè е добро, но подоцна повторно отекува околу фистулата и тече повторно. Овие периодични апсцеси можат да формираат нови перианални фистули. Доколку не се третира воспалението станува хронично, квалитетот на животот е намален, се намалува имунитетот и води до интоксикација.
Како се дијагностицира перианална (анална) фистула?
Постојат анамнестички податоци за предходно постоење на перианален апсцес. Прегледот (не е пријатен, но неопходен) под притисок од отворот истекува секрет. Внимателна проверка може да се направи со посебна сонда. Прегледот не е болен. Во тешки случаи може да се примени фистулографија (фотографија во боја) на фистулата или нуклеарна магнетна резонанца.
Постојат и други болести кои имаат слични симптоми но пристапот и лекувањето им е различен:
- Кронова болест;
- Ректален и анален карцином;
- Фисура на анусот;
- Воспалени и комплицирани хемороиди;
- Херпес зостер;
- Кондиломи;
- Егзема на анус;
- Комплицирана пилонидална циста;
- Пролапс на анус и ректум.
Како се третира перианалната фистула?
Конзервативното лекување со билки, мачкање, антибиотици, лепила и обиди за шиење на перианалната фистула се неефикасни и дури може да го зголемат воспалението. Хируршко лекување е императив. Прецизен хируршки третман во фаза на апсцес може во голема мера да го спречи формирањето на перианална фистула. Во оваа насока е потребно искуство. Во околу 50% од случаите може да се открие внатрешниот отвор на заболената анална жлезда и да се избегне формирање на перианална фистула.
Кога е веќе формирана перианалната фистула, пред операција, цревата се прочистуваат со лаксативи. Анестезијата е спинална (епидурална) или општа. За време на операцијата хирургот го наоѓа внатрешниот отвор на аналната фистула и најчесто се применува фистулотомия – отворање на фистулниот канал по цела негова должина, се чисти и се создава можност да заздрави.
Постои и метод со т.н. „Plug“ или затварач од фабрички изработен биолошки материјал
Дали е можно да се повтори перианална фистула?
Можно е. За да се намали стапката на повторување потребно е прецизно отворање на внатрешниот отвор на фистулата и правилно пост-оперативно мониторирање и третман.
