Начинот на живот на мајката повеќе влијае врз потомството отколку начинот на живот на таткото
Во неодамнешна научна студија насловена „Епигенетско гаметно наследство на дебелина и инсулинска резистенција предизвикани од исхрана“, истражувачите употребиле глувци што станале прекумерно дебели и развиле дијабетес тип 2 како резултат на високо масната диета. Потоа го добиле своето потомство исклучиво по пат на ин витро фертилизација (ИВФ) од изолирани ооцити и сперма, па промените кај потомството можеле да бидат пренесени само преку овие клетки. Потомството на глувците било носено и родено од страна на сурогат мајка. Ова им овозможи на истражувачите од Институтот за експериментална генетика, да ги елиминираат додатните фактори, како што е однесувањето на родителите и влијанието на мајката за време на бременоста и лактацијата.
Она што нашите родители го јаделе, влијае на нашето здравје и тоа што ние го јадеме, (ќе) влијае на здравјето на нашето потомство.
Главниот автор на студијата, проф. Јоханес Бекерс – Johannes Beckers истакна дека резултатите покажаа дека репродуктивните клетки како на мајката така и на таткото, ги пренеле епигенетските информации. Тие, особено кај женското потомство довеле до сериозна дебелина. Кај машкото потомство пак, нивото на гликоза во крвта било поголемо во споредба со нивните сестри.
Податоците, исто така, покажале дека исто како и кај луѓето, придонесот на мајката во промената на метаболизмот кај потомството е поголема од татковскиот придонес.
Професорот Мартин Храб Де Ангелис – Martin Hrabe De Angelis, изјави дека овој вид на епигенетско наследство на метаболичкото пореметување, поради нездравиот начин на исхрана, може да биде уште една голема причина за драматичниот глобален пораст на распространетоста на дијабетесот од 1960-тите наваму.
Сепак, порастот на бројот на пациентите со дијабетес набљудуван ширум светот, тешко може да биде објаснет со мутациите во гените, затоа што порастот е пребрз. Според научниците, епигенетското наследство кое е спротивно на генетското наследство, во принцип е реверзибилно, па новите можности тоа да влијае на развојот на дебелината и дијабетесот произлегуваат од забелешките во студијата.
Жан-Батист Ламарк и Чарлс Дарвин, во своите теории за наследноста и еволуцијата, експлицитно наведуваат дека карактеристиките и особините со кои родителите се стекнуваат за време на нивниот живот, преку интеракција со животната средина, може да се пренесат на нивното потомство. „Од гледна точка на основните истражувања, оваа студија е толку важна затоа што за прв пат докажува дека стекнатите метаболички нарушувања можат да бидат пренесени епигенетски на потомството преку ооцитите и спермата – слично со идеите на Ламарк и Дарвин“ – заклучи проф. Бекерс.
