Мали жички го подобруваат животот на емфиземичарите [ВИДЕО]

Имплантацијата на мали жичени намотки во белите дробови претставува минимално инвазивна метода којашто ја подобрува нивната функција, ја зголемува способноста за вежбање но и животот на пациентите со тешка емфизема

Според големиот меѓународен обид претставен од страна на истражувачите од Школата за медицина при Универзитетот во Питсбург – University of Pittsburgh School of Medicine, вметнувањето на мали жички во белите дробови го олеснува дишењето кај лицата со емфизем. Наодите од оваа студија се објавени во зборникот „Journal of the American Medical Association“ и биле претставени за време на Меѓународната средба на Американското торакално здружение во Сан Франциско. Некои пациенти со тешки стадиуми на оваа болест имаат само неколку опции за лекување а оваа студија значително го усовршува знаењето на медицинските професионалци.

„Некои пациенти со напреден емфизем имаат малку опции за лекување и обид значително го подобрува нашето разбирање на потенцијалната улога на минимално инвазивните терапии за намалување на волуменот на белите дробови како опција за подобрување на симптомите“ – истакнува д-р Френк Сајарба – Frank Sciurba кој е главен автор на студијата и директор на Лабораторијата за белодробна функција и спортска физиологија.

Емфиземата претставува форма на хронична опструктивна болест на белите дробови.

Лицата кои страдаат од ова заболување имаат прекумерна инфлација во белите дробови, што ја ограничува нивната способност да дишат длабоко, како резултат на прогресивното уништување на вреќичките за воздух (алвеолите) и оштетувањето на дишните патишта. Малите федери се вметнуваат во белите дробови кај овие лица за да се подобрат еластичните својства на овој орган и за да се спречи колапсот на дишните патишта, овозможувајќи им на пациентите да издишуваат поправилно и поцелосно.

Студијата вклучувала 315 пациенти од САД и Европа. Над 75% од вкупниот број на испитаниците страдале од тешки симптоми, а од друга страна имале емфизем којшто не дозволувал тие да бидат идеални кандидати за операција или пак, за експериментален третман со вентил. Пациентите биле распоредени во неколку групи и секоја од нив била лекувана на поинаков начин. Започнувајќи од стандардната нега, инхалациските лекови и белодробната рехабилитација, а во најтешко погодените делови на секој бел дроб им биле вметнувани билатерални жичени намотки.

Истражувачите мереле колку далеку пациентите можат да одат во период од шест минути пред третманот, но и по 12 месечното лекување.

Пациентите кои имале имплантирани жици, по 12 месеци покажале скромно подобрување во пешачењето, додека пак групата која била лекувана на стандарден начин немала речиси никакви подобрувања од почетокот на лекувањето, дури и откако изминала цела година. Пациентите лекувани со жичените федери дишеле подобро и можеле да изодат 15 метри повеќе во период од шест минути, во споредба со стандардно лекуваните пациенти. 40% од пациентите во групата лекувана со имплантите била во можност да изоди додатни 25 метри, додека само 27% од пациентите без импланти успеале да го постигнат овој резултат.

Пациентите кои добиле жици во белите дробови покажале значително подобрување во нивниот квалитет на животот. 

Истражувачите велат дека Американската агенција за храна и лекови (FDA) наскоро ќе одлучи дали овие „белодробни калеми“ се спремни за широка употреба. „Генерално, жиците обезбедиле мало подобрување во способноста за вежбање и функцијата на белите дробови и многу клинички значајни подобрувања во квалитетот на животот, но со поголема веројатност од големи компликации. Ова обезбедува опција базирана на докази за симптоматските пациенти кои имаат малку опции“ – истакнува д-р Френк.