Терминолошки изразот крв е еден од најчесто користените но општ осврт на комплетната функција на овој транспортен медиум е исто така битен за проширување на општите познавања во процесот на подигање на свеста на нашето здравје.
Крвта е специфично ткиво со течност. Има мезенхимално потекло и е локализирана во крвните садови, шуплините на срцето, крвните органи кои ја создаваат и оние кои ги уништуваат нејзините клеточни компоненти.
Волуменот и составот на крвта се релативно константни бидејќи се предмет на хомеостатска регулација. Крвта постојано циркулира низ целото тело. Носи хранливи материи, хормони и кислород.
Таа е најважниот транспортен медиум во човечкото тело.
Нејзините функции може да се групираат на следниов начин:
Заштитна функција – го вклучува учеството на крв во фагоцитоза и имунолошки процеси, како механизми за отстранување или неутрализирање на туѓи микроорганизми и супстанции што влегле во телото.
Поради тромбоцитите и големиот сет на протеински фактори во плазмата, се јавува хемостаза и коагулација.
Преку овие два процеса, телото е заштитено од загуба на крв во случаи на повреда и нарушување на интегритетот на ѕидот на крвниот сад.
Транспортно-метаболна функција на крвта – тоа е главното средство за транспорт во телото, кое е одговорно за пренесување на важни хранливи материи и материјали од и до клетките што го сочинуваат нашето тело.
Една од најосновните функции на крвта е транспорт на кислород од белите дробови до периферните ткива.
Покрај тоа, тој собира и транспортира метаболен отпад и го носи до бубрезите, каде што се излачува преку урината. Крвта исто така доставува хранливи материи и гликоза во ткивата. Вклучена е и во ендокрината регулација на животните процеси со транспорт на хормони од ендокрината жлезда, која ги произведува, до целните клетки.
Хомеостатско-регулаторна функција на крвта – вклучува нејзино учество во спроведувањето на хуморалната регулација преку транспорт на метаболити и хормони и динамично одржување на постојаноста на внатрешната течна околина на телото, како и по однос на јонскиот состав (изјонија), осмоларитет (изоосмија), содржина на органски материи, pH (изохидрија) и температура (изотермија), така и во однос на волуменот (изовалемија) на самата крв и телесна течност. По хумрален пат, крвта, заедно со нервниот систем, ги обединува сите клетки во телото, обезбедувајќи функционално единство и адаптивни реакции на телото. Крвта е исклучително важна за одржување на физиолошките функции во организмот и за целокупното здравје.
