Стравот од непознати лица и од примање вакцина или инјекција се главните причини коишто предизвикуваат вознемиреност кај децата на 2 и 3-годишна возраст.
Стравот од доктори и прегледи е чест кај децата на предучилишна возраст, а посетата на педијатриската ординација може да предизвика еднаков страв и вознемиреност и кај родителите.Според анкета спроведена на 726 родители на територијата на САД, половина од децата возраст од 2 до 5 години се плашат да одат на доктор. Имено, истражувањето покажува дека 1 од 5 родители тешко се сконцентрираат на она што го кажува докторот или медицинската сестра, заради тоа што нивните деца прекумерно се вознемируваат кога станува збор посетата на доктор. Некои родители, исто така, изјавиле дека нивните деца се соочиле со голема вознемиреност така што тие морале да го одложат прегледот или вакцинацијата.
„Редовните прегледи се од витално значење за раното детство, не само поради важните превентивни услуги, како вакцинациите, туку и заради тоа што им даваат можност на родителите да разговараат со педијатарот за здравствената грижа на своето дете. Оттука, ако детето се плаши од болница и одење на доктор, посетите кај докторот можат да бидат предизвик за целото семејство“, вели Сара Кларк во соопштението за добиените наоди од истражувањето.
Стравот од непознати лица (43 отсто) и од примање вакцина или инјекција (66 отсто) се главните причини коишто предизвикуваат вознемиреност кај децата на 2 и 3-годишна возраст покажа истражувањето. Стравот од примање вакцина или инјекција, исто така, се покажала како најчест извор на страв и кај децата на 4 и 5-годишна возраст (89 отсто), проследена со стравот од непознати лица (14 отсто) и лоши сеќавања од боледување (13 отсто).
Детскиот немир е заразен. Всушност, 9 отсто од родителите велат дека понекогаш ги избегнуваат поставување прашања при посетата на лекар бидејќи нивното дете било многу вознемирено за време на истата. Според анкетата, 4 отсто од родителите рекле дека одложиле вакцинација, а 3 отсто ја откажале посетата кај лекарот заради големиот страв на детето.
Според истражувањето, родителите велат дека најголем предизвикувач на стравот се иглите што може да биде особено незгодно за помладите деца коишто треба почесто да се вакцинираат. Згора на тоа, нивната вознемиреност може дополнително се зголеми ако тие ја почувствуваат и анксиозноста на своите родители во моментите кога треба да се изврши вакцинација, што може да резултира со голем немир и страв заради кои е можно одложување на процедурата.
Кларк посочува дека родителите треба да побараат помош и од здравствените работници да го намалат стравот на децата од вакцините и инјекциите. Некои методи вклучуваат одвлекување на вниманието со песни, видео и сл. Додека, пак, лажењето на детето дека нема да се вакцинира само за да се убеди да се посети докторот, може да создаде спротивен ефект којшто би ја зголемил вознемиреноста кај детето за идните посети кај докторот.