Мочниот меур на возрасен човек може да собере половина литар од урина пред да почувствувате потреба да уринирате.
Мочниот меур на возрасен човек може да собере половина литар од урина пред да почувствувате потреба да уринирате. Вашето тело знае кога е достигната таа количина, бидејќи внатрешниот ѕид на мочниот меур е обложен со мали рецептори кои испраќаат порака до мозокот.
За среќа, повеќето од нас имаат целосна контрола над функцијата на мочниот меур, кога сигналот ќе стигне до мозокот човекот може да избере дали да уринира или да го задржи.
Но, што точно му се случува на нашето тело кога избираме да го одложиме уринирањето?
Откако ќе ја донесете одлуката дека сте премногу зафатени за да уринирате токму сега, цилиндричните сфинктери во мочниот меур цврсто затвораат за да ја задржат целата урина од протекување низ уретрата.
Овие мали мускули се одлични во она што го прават, додека не ги натерате да го прават тоа постојано во подолго период на време и тоа го повторувате неколку пати неделно. Да речеме, ако сте возач на камион и го задржувате актот на уринирање подолг период, или го одложувате до следниот е-маил, итн.
Ако сте навикнати да ја задржувате урината подолг период, се изложувате на ризик од сериозни долгорочни последици, вклучувајќи стрес инконтиненција и поголем ризик од инфекција.
Постојано одложување на уринирањето може да ги ослабне мускулите на мочниот меур, што може да доведе до ретенција на урина – сериозна состојба што ве спречува да бидете во состојба целосно да го испразните мочниот меур, што значи дека ке имате потреба често да уринирате но нема да сте во состојба да го направите тоа.
Држењето големи количини на урина за подолг временски период исто така го изложува вашето тело на потенцијално штетни бактерии, што може да ги зголеми шансите за добивање инфекција на уринарниот тракт (ИУТ) или инфекција на мочниот меур.
Еве еден пример од историјата за кој се смета дека токму не одењето во тоалет и задржувањето на уринирањето го довело до трагичен крај.
Тихо Брахе: дански астроном и алхемичар во 16 век, кој придонесувал за научната литература од многу апекти, од супернови, комети и планети а причината за смртта на Брахе е можеби дури и повеќе смешна.
Тој, наводно, одбил да го напушти настанот за да изврши мала нужда, бидејќи верувал дека тоа е прекршување на бонтон, но потоа откако се вратил дома, воопшто не можел да уринира. Тој паднал во делириум и умрел веднаш после руптура на мочен меур.
Добрата вест и вистина е дека мочниот меур на Brahe не бил ни близу до нормална анатомија и физиологија на мочен меур, но факт бил моментот дека заради долго одложување на актот на уринирање настанала неговата компликација. Она што науката го кажува е дека неколку вакви ретки одложувања на уринирањето дирекно не се поврзани со уринарни инфекции, но доколку урината стои во мочен меур има поголеми шанси од репликација на бактерииите кои се наоѓаат во уринарен тракт, и самото тоа да доведе до уринарна инфекција.
