Природниот извор на Витамин Ц – поголема виталност и подобро здравје!
Ацерола (Malphighia glabra, Malphighia emarginatа) претставува мало дрво или грмушка, која може да достигне височина и до 5 m. Позната е уште како црешата од Барбадос, или цреша од Антилите, од каде истата и потекнува. Познато е дека овој вид на цреша била нашироко користена од страна на локалното население во овие региони како извор на храна и дека се носела од еден на друг остров за време на патувањата на локалното население, што довело до нејзино распространување. Зрелите плодови на ацеролата се сочни, меки и имаат остар и пријатен вкус. Тие особено успеваат во топлите клими на Централна Америка, Јужна Америка, Флорида, Калифорнија и Тексас. Истражувањето за здравствените придобивки на ацеролата првпат се појави во 1940-тите од истражувачи од Порторико, но продолжува до ден-денес. Американските Индијанци ја користеле како тоник за ревитализација и зајакнување на организмот, особено пред заминување во битка. Во традиционалната медицина ацеролата со векови била употребувана за третман на анемии. Од сите истражувања на црешата, студиите кои се фокусираат на витаминот Ц се најтемелни. Здравствените придобивки на ацеролата во голема мера се должат на нејзиното богатство со витамин Ц.
Плодот на ацеролата содржи 1 грам до 4,5 грами витамин Ц на 100 грама свеж производ, што е за 32 пати повеќе од плодот на портокалот, односно за 40 пати повеќе од плодот на лимонот!
Важноста на витаминот Ц (аскорбинска киселина) е поврзана уште со историјата на непопустливото барање на причината за скорбутот, кој особено бил присатен кај морнарите. Најверојатно, сознанијата дека има некој недостаток во храната за¬почнуваат од бродовите на Колумбо. Оние кои се разболеле од скорбут ги напуштиле бродовите на најблискиот остров. По три месеци, флотата на враќање ги пронашла морнарите живи и здрави. На остро¬вот имало свежо овошје со кое се хранеле и со тоа го подобриле своето здравје. На тој остров му го дале името Куракао, што на португалски значи излекување.
Витаминот Ц претставува еден од есенцијалните микронутриенти кои е потребно секојдневно да се конзумираат. Спаѓа во групата на хидросолубилни витамини, односно витамини растворливи во вода. Помеѓу многубројните негови функции, особено се издвојуваат одржувањето на нормалната функција на имунолошкиот систем и превенција од инфекции. Витаминот Ц придонесува за нормално создавање колаген, при што се овозможува нормално функционирање на кожата како наша најголема природна заштитна бариера, ги зајакнува коските, рскавицата, непцата и забите и спречува појава на крварење.
Витаминот Ц придонесува за нормален метаболизам за создавање енергија како и нормално психолошко фунцкионирање. Го намалува заморот и помага во заштита на клетките од оксидативен стрес (поседува големо антиоксидативно дејство).
Благодарение на неговите антиоксидативни својства, витаминот Ц, се користи во превенција од оксидативен стрес, помагајќи да се спречи оштетување предизвикано од слободните радикали и одредени болести.
Успешно ги неутрализира слободните радикали кои се создаваат во самиот организам и кои се многу штетни, затоа што ги оштетуваат речиси сите ткива и ја нарушуваат нивната функција.
Пушачите имаат пониски нивоа на витамин Ц отколку непушачте, делумно затоа што имаат повисоки нивоа на оксидативен стрес. Пушењето, исто така, предизвикува воспаление и оштетување на мукозните мембрани на устата, грлото и белите дробови.
Витаминот Ц ја зголемува абсорпцијата на железо во организмот и ја помага нормалната функција на крвните садови. При интензивни физички активности се препорачува поголем внес на витамин Ц за ефективно одржување на функцијата на имуниот систем. За оние кои сакаат да изгледаат и да се чувствуваат помлади, со редовен внес на овој витамин спречуваат предвремено стареење. Се користи и како терапевтски агент во многу болести и нарушувања. Есенцијалната моќ што ја поседува витаминот Ц значи дека не може да се создава во нашето тело, па затоа треба секојдневно да го внесуваме преку исхраната или преку суплементација.
Препорачаниот дневен внес на витамин Ц кај здрави возрасни индивидуи изнесува 80 mg. За време на бременоста и доењето се препорачува зголемен внес на витамин Ц, со цел да се спречи евентуален дефицит и да се помогне нежниот имунитет на мајката, како и да се обезбеди соодветна исхрана на плодот и доенчето. Најдобри извори на витамин Ц се свежото овошје и зеленчук. Топлината и готвењето можат да ја намалат содржината на витамин Ц, па затоа сировата храна е најдобра.
Сепак, кога немаме доволно услови да се храниме соодветно или при веќе постоечки дефицит на витамин Ц, пожелно е да се користат и суплементи со витамин Ц, за да може побрзо да се надомести недостатокот на овој есенцијален витамин. Здрава храна полна со витамини – внесување на природната форма на витамин Ц. Зачувајте го и подобрете го Вашето здравје!
