Студијата обезбедила докази коишто се значајни за физичката активност да се комуницира како неопходна за одржување на здравјето за пациентите коишто имале срцев удар.
Нова студија неодамна претставена на конференцијата „EuroPrevent 2018“ во Љубљана, Словенија, од страна на Европското здружение за кардиологија, открива дека физичката активнот може да го намали ризикот од смрт кај луѓето коишто доживеале срцев удар. Во студијата биле вклучени повеќе од 22.000 пациенти коишто имале срцев удар. Истражувањето докаќува дека со практикувањето на физичка активност тие го подобриле своето здравје и го намалиле ризикот од смрт за 4 пати.
„Добро е познато дека физички активните луѓе имаат помала веројатност да доживеат срцев удар и поголема веројатност да живеат подолго. Сепак, не го знаеме ефектот којшто вежбањето го има кај луѓето коишто имале срцев удар“, вели авторот на студијата д-р Орјан Екблом, професор во Шведското училиште за спортски и здравствени науки во Стокхолм, Шведска.
Оваа студија била спроведена со цел да ја дефинира поврзаноста помеѓу физичката активност и здравјето по доживувањето на срцев удар. Таа вклучила пациенти на територијата на Шведска коишто имале миокарден инфаркт помеѓу 2005 и 2013 година.
Кај испитаниците нивоата на физичка активност биле регистрирани во два периоди: од 6 до 10 недели и 12 месеци по добиениот срцев удар. Во двата случаи пациентите биле запрашани колку пати во текот на претходните седум денови имале 30-минутен или подолг тренинг. Пациентите биле категоризирани во 4 групи: постојано активни, постојано неактивни, со намалена активност и со зголемена активност.
Вкупно 1.087 пациенти починале за време на истражувањето при просечното следење на 4,2 години. Истражувачите ја анализирале поврзаноста помеѓу 4-те категории на физичка активност и смртта по земањето предвид на повеќе фактори како возраст, пол, пушење цигари и сл. Ризикот од смрт бил за 37%, 51% и 59% понизок кај пациентите во категориите со намалена активност, зголемена активност или постојано активност во споредба со пациентите кои биле постојано неактивни.
Студијата открива дека пациентите можат да го намалат ризикот од смрт со тоа што ќе започнат со физичка активност по доживувањето на срцев удар. И кај пациентите кои биле регистрирани дека биле физички активни од 6 до 10 недели по срцевиот удар, а потоа станале неактивни сепак е забележан позитивен ефект. Но, сепак, здравствените придобивки за оние коишто биле постојано активни биле уште поголеми.
Д-р Орјан Екблом вели дека студијата обезбедила докази коишто се значајни за физичката активност да се комуницира како неопходна за одржување на здравјето за пациентите коишто имале срцев удар.
„Пациентите коишто доживеале срцев удар треба да се советуваат да вежбаат два или повеќе пати неделно исто како што се советуваат да престанат со пушењето цигари, да го подобрат начинот на исхрана и да го намалат нивото на стрес“, потенцира тој.
Вежбањето со сигурност го намалува ризикот од смрт кај пациентите коишто имале големи и мали миокардни инфаркти. Сепак кога станува збор типот на физичка активност, истражувачите велат дека се потребни повеќе истражувања за да се открие дали постои одреден вид на активност која е особено корисна за овие пациенти.
Тие дополнуваат дека треба да се истражи дали пациентите треба да прават вежби за затегнување, аеробни вежби или комбинација од двете, како и дали пешачењето е доволно да се практикува како физичка вежба или на пациентите би им требале подинамични и енергични вежби.
