Играта е клучен начин за децата да развијат социјални и ментални вештини, да го оттргнат стресот и да изградат здрава врска со родителите, велат експертите за детско здравје.
Играњето е најважната работа кога станува збор детското здравје, велат наставниците на децата на предучилишна возраст, а новиот извештај на Американската академија за педијатрија, наполно се согласува.
„Играта ги зајакнува социјалните, емоционалните, јазичните и умствените вештини на децата. Ние препорачуваме лекарите да препишуваат рецепти за задолжително играње, бидејќи тоа е многу важно“, рече авторот на извештајот, д-р Мајкл Јогман, асистент-професор по педијатрија на Медицинскиот факултет Харвард и педијатар во Кембриџ, Масачусетс.
Извештајот беше објавен на 20 август во дневникот „Pediatrics“. Тој е всушност надополнување на клиничкиот извештај од 2007 година со нови истражувања кои ја нагласуваат важноста на играта.
„Придобивките од играта не можат да бидат преценети кога станува збор ублажување на стресот, подобрување на академските вештини и помагање во изградбата на безбедни и стабилни врски кои ги заштитуваат децата од токсичниот стрес и им помагаат да изградат социјално-емоционална еластичност“, додаде Јогман.
Една студија покажува дека нивоата на стрес кај 3 и 4-годишните деца кои биле загрижени за започнување со училиште биле двојно пониски кај децата кои поминале 15 минути во играње отколку кај оние кои само го слушале наставникот како чита приказна.
Истражувачите, исто така, откриле дека кај децата на предучилишна возраст коишто биле значително немирни било забележано подобрубање во однесувањето кога нивниот наставник редовно, во времетраење од една година, си играл со нив.
За жал истражувањата покажуваат дека повеќето деца денес играат многу помалку од кога било. Истражувањата покажуваат дека помеѓу 1981 и 1997 година е забележано дека играњето кај децата се намалило за 25 отсто и дека 30 отсто од градинките повеќе немаат паузи наменети за игра и дружење на децата.
Истражувањето на скоро 9.000 американски предучилишни деца и нивните родители покажало дека само околу половина од децата еднаш дневно одат надвор со својот родител за да се прошетаат или да си играат. Освен тоа, друго истражување покажува дека девет од десет родители изразуваат загриженост за безбедноста на нивните деца што играат на отворено и дека типичен предшколец гледа телевизија околу 4 или 5 часа секој ден.
Според педијатарот Др. Џефри Хатчинсон, телевизијата, видеоигрите, паметните телефони, компјутери и таблети, сè повеќе ги одвлекуваат децата од играта. Загрижувачки е кога нурнувањето во електронските медиуми го одзема времето за вистинска игра, било тоа да е на отворен или затворен простор.
Иако активното користење на технолошки уреди кои се соодветни на возраста на детето можат да бидат од корист за постарите деца, особено доколку истото е во друштво на врсници или родители, социјалните интеракции и играта се подобри.
Американската академија за педијатрија потенцира дека лекарите треба да ги охрабрат родителите да си играат со своите деца со пишување на „рецепт за играње“ при секоја посета во првите две години од животот на детето. Новите родители, исто така, постојано треба да одговораат на невербалните знаци на бебето во текот на првите неколку месеци од животот.
Наставниците, педијатриите и родителите треба да го поддржат неструктурираното играње и игриво учење во предучилишните установи и училиштата, се вели во извештајот. Наставниците треба да се фокусираат на игриво учење, дозволувајќи им на децата да го преземат водството и да ја следат сопствената љубопитност. Исто така е важно да се промовира одмор и дневна физичка активност за децата, се вели во извештајот на Академијата за педијатрија.
