Најчеста инфекција во светот е инфекцијата на желудникот со бактеријата Хеликобактер пилори, која наоѓа живеалиште кај 80-90% од луѓето во неразвиените земји
Што претставува бактеријата Helicobacter Pylori?
Една од најчестите инфекции во светот е инфекцијата на желудникот со бактеријата Хеликобактер пилори. Најновите медицински испитувања покажуваат дека оваа бактерија има живеалиште кај 80-90% од луѓето во неразвиените земји. Локализирана е во слузта над епителот на желудникот, каде има совршени услови за живот и до неколку децении. Инфекцијата со Хеликобактер може да се јави и кај децата од најрана возраст преку внесување на нечиста вода, овошје, зеленчук, односно преку фекално-орален пат. Поретко, бактеријата може да се пренесе и од човек на човек преку плунка, повратена содржина (орално-орален пат) или при евентуална интервенција со заразени и нестерилизирани ендоскопски инструменти.
Детектирање на бактеријата Helicobacter Pylori
- Преку крв – се откриваат антителата. Во одредени случаи кај некогаш инфицирани и излекувани пациенти, тестот може да биде позитивен иако пациентот повеќе не е инфициран;
- Преку столица – се открива антиген на бактеријата;
- Уреа издишен тест – со радиоактивен јаглерод (најретко користен тест);
- CLO тест – најсигурен тест со земање на тенко парче од желудник при гастроскопија (преглед со тенок флексибилен иструмент со камера, кој се пласира преку уста). Земеното ткиво се става на плочка и се докажува евентуалното присуство на бактеријата за кратко време. Со овој преглед се гледаат и сите други ирегуларности на хранопроводот, желудникот и дванаесетпалачното црево.
Симптоми
Голем број лица со инфекцијата немаат стомачни тегоби. Кога се присутни, најчесто се јавуваат болки во горните делови на стомакот, мачнина, надуеност, отежнато варење, некогаш и повраќање. Кога ќе дојде до настанок на улкус, т.е. чир, болките или чувството на печење во горните делови на стомакот се зголемуваат, често се јавуваат еден час или повеќе после оброкот и многу често во текот на ноќта. Овие симптоми најчесто се намалуваат или времено се отстрануваат со лекови кои го намалуваат или спречуваат лачењето на желудочната киселина.
Лекување
При евентуалното детектирање на постоење на бактеријата, лекувањето е со т.н. тројна терапија. Оваа терапија подразбира третман со два различни антибиотика и инхибитор на протонска пумпа (ИПП намалува лачење на желудечната киселина). Тројната терапија трае две недели, а потоа се продолжува третман само со ИПП за одреден временски период. Доколку повторно имаме присуство на бактерија и покрај упорната терапија, а пациентот има тегоби, се повторува тројната терапија со замена на еден антибиотик, па дури и користење на четворна терапија. Еднаш кога ќе се ерадицира оваа бактерија, шансите за повторна инфекција се многу мали.
М-р фарм. Славјанка Спироска
