Генетското модифицирање на човечките ембриони

Покрај скептичноста од страна на светската научна фела, Кати Ниакан – Kathy Niakan развоен биолог од Институтот Francis Crick во Лондон пред неколку дена доби одобрување за употреба на сосем нова моќна техника за модифицирање на геномот на човечките ембриони, наречена Crispr

Научниците од целиот свет до сега се соочуваа со неминовен мораториум на сите нивни барања да извршат промена на генетската структура на човечкиот род, што би можела да биде пренесувана на следните генерации. За среќа британскиот експеримент немал потреба да се соочи со било какво одлагање на одобрување на барањето за работа, затоа што не постои намера модифицираните ембриони да се вметнат во матка.

Новата техника за генетско модифицирање наречена Crispr or Crispr-Cas9 им овозможува на научниците да извршуваат промени на наследниот материјал од ДНК-то по пат на исечи-залепи и тоа со неверојатна леснотија и прецизност. За разлика од повеќето генетски терапии што се состојат од промена на генетската структура на човечкото ткиво кое умира заедно со пациентот, Crispr нуди многу повеќе.

Оваа нова техника може да биде употребена за промена на човечките јајцеклетки, спермата и раните ембриони и воедно овие промени ќе бидат наследувани од страна на децата на пациентот. Затоа што промената на човечката генетска линија може да има многу далекусежни последици, водечките научни академии од САД, Британија и Кина во декември изнесоа заедничка изјава со која ги замолија научниците од целиот свет да го одложат менувањето на човечкото наследство.

Британската регулаторна агенција што е одговорна за репродуктивната биологија наречена Human Fertilization and Embryology Authority – Институција за човечко оплодување и ембриологија го одобри барањето на д-р Кати Ниакан. Таа нема никаква затскриена намера да ги вметнува модифицираните ембриони во човечка матка.

Според извештајот од Nature д-р Кати ќе ги остави ембрионите да им истече „рокот на траење“ откако ќе ја достигнат фазата на бластоцисти кога се погодни за имплантација. Вообичаен извор на вакви ембриони се клиниките за лекување неплодност. Целта на д-р Ниакан е да се разбере каскадата од генетските прекинувачи кои се појавуваат откако оплодената јајце клетка напредува преку првите неколку поделби. Нејзиниот експеримент нема да води кон никаков медицински третман, туку може да доведе до подобро разбирање на основната биологија на развојот.

Ова може да биде од голема корист во лекувањето на одредени случаи на неплодност, особено оние каде што оплодените јајца не успеваат да се развијат до бластоцистичката фаза.

Тоа што сака да го проучи д-р Кати веќе е проучувано на глувци, но научниците сакаат да дознаат колку е сличен истиот процес кај луѓето. Британските научници се пионери во многу напредоци во врска со човечката репродукција, а сега тие ќе можат да бидат во можност да ја преземат иницијативата во истражувањето на раните стадиуми на човечката ембриологија, бидејќи Конгресот во САД ѝ забрани на Владата да поддржува студии во кои човечкиот ембрион е уништен и покрај тоа што оваа забрана не важи за приватно финансираните истражувања.