Породувањето како спортска повреда

Болките и последиците од класичното породување може да се споредат со најсериозните спортски повреди и бараат посебен третман 

Породувањето по природен пат претставува најтрауматично доживување коешто човечкото тело може да го издржи а новите техники за снимање покажуваат дека до 15% од жените се здобиваат со повреди на карлицата кои не заздравуваат. Истражувачите од Универзитетот во Мичиген заклучија дека треба да се користи магнетна резонанца (MRI) за дијагностицирање на повредите од породувањето – техника која вообичаено се користи во спортската медицина.

„Доколку некој спортист се здобие со слична повреда за време на спортувањето, тој/таа би бил веднаш во машина за магнетна резонанца“- нагласува Џенис Милер – Janis Miller, вонреден професор од Универзитетот во Мичиген од факултетот за медицински сестри. „Ние се соочуваме со ситуацијата кога им велиме на жените: „Ти си веќе шест недели после породувањето и сега ние немаме потреба да те гледаме – ти ќе бидеш добро.“ Но не сите жени се чувствуваат добро по шест недели, ниту пак се подготвени да се вратат на работа и тие не се луди“ – истакнува Џенис.

Научниците открија дека жените може да имаат потреба од осум месеци или повеќе за да закрепнат после повредите на карлицата со кои се здобиле поради породувањето.

Во некои случаи, се препорачуваат кегелови вежби, но тие неможат да помогнат да ги поврзат мускулите со карличната коска. „Жените со повредена карлица често пати чувствуваат дека нешто не е во ред, но тие не разбираат зошто и не можат да ги добијат одговорите од своите лекари“ – вели Милер. „Жените може да имаат проблеми со мочниот меур и во некои случаи изместување на органите доколку мускулите во карлицата не функционираат доволно добро за да бидат задржани во соодветното место“ – објаснува таа. Ова истражување е финансирано од страна на Американскиот национален институт за здравство. 

Доктор Милер заедно со тим од бабици, радиолози и акушерки истражувале врз група од бремени жени кои биле изложени на висок ризик од изместување на карличните мускули и од кои се очекувало да имаат компликации при раѓањето. Тимот употребил MRI за дијагноза на повредите и за определување на времето потребно за оздравување.

Порано експертите сметале дека повредите на карлицата после породувањето се првенствено нервно-мускулни.

Снимките на д-р Милер покажаа дека една четвртина од жените имаат течност во коскената срцевина на срамната коска или пак имаат фрактури слични со фрактурите предизвикани од спортски трауми. Две третини пак, покажаа вишок на течности во мускулот, што докажува дека мускулите за време на раѓањето се здобиваат со повреди слични со оние од најсилното напнување на мускулите. 41% се здобиле со изместување на карличните мускули, а мускулите биле делумно или целосно откачени од срамната коска.

Д-р Милер објаснува дека кегеловите вежби се препорачуваат како најкорисни, меѓутоа тие не можат да ги наместат мускулите во нормална положба, односно да ги закачат за срамната коска.

Според д-р Милер, оваа студија ќе го промени начинот на кој лекарите до сега ги третирале породените трудници, а исто така ќе го промени и начинот на кој жените гледаат на себе, односно ќе престанат самите да се обвинуваат заради тоа што не оздравуваат брзо, бидејќи на пример, не прават доволно кегелови вежби. „Ние не велиме дека секоја жена која ќе се породи класично има потреба од магнетна резонанца, ниту пак дека жените не треба да прават кегелови вежби. Клучната точка е дека доколку жената чувствува дека нејзиното оздравување е бавно или дека има невообичаени симптоми на непријатност или пак, кога чувствува дека повеќе не може да прави кегелови, таа треба да отиде на специјалист“ – заклучува д-р Милер.