otkrieni-se-novi-meningalni-limfni-sadovi
Споделете со пријателите!

Овие садови го поврзуваат мозокот со имуниот систем. Научниците тврдат дека тие се толку добро сокриени, па поради тоа до сега не било возможно истите да бидат откриени и идентификувани
Нашето тело сè уште не е целосно истражено. Во телото постојат структури за кои не сме свесни и кои до прва се откриваат и не станува збор за човечкиот генетски код или пак, за деталното проучување на непознатите центри од сивата маса во мозокот. Џонатан Кипнис – Jonathan Kipnis професор од Одделот за невро-наука при Универзитетот во Вирџинија – The University of Virginia’s Department of Neuroscience, кој истовремено е и директор на Центарот за имунологија на мозокот и глијални клетки при истиот Универзитет, вели дека откритието на неговиот тим научници „во целост го менува начинот на кој ние ja восприемавме невро-имуната интеракција. Претходно секогаш тоа го сфаќавме како нешто езотерично, коешто не може да биде проучено. Но, сега ние можеме да поставиме механички прашања.“

Не треба да изненадува само фактот што овие садови поврзуваат два различни системи во организмот, туку и фактот што до сега биле незабележувани и покрај тоа што лимфниот систем бил толку сеопфатно проучен. Научниците, исто така велат дека ова откритие може да има огромно влијание врз деталното проучување и лекување на невролошките болести и нарушувња како што се: Аутизам, Алцхајмерова болест и Мултиплекс склероза.

„Наместо да се запрашуваме: ‘Како го проучуваме имунолошкиот одговор на мозокот?’, ‘Зошто пациентите со мултиплекс склероза имаат имунолошки напади?’, сега ние можеме на ова да му пристапиме од механички аспект, бидејќи мозокот е како и секое друго ткиво поврзано со периферниот имун систем со помош на менингални лимфни садови“, објаснува професорот Кипнис.

Овие скриени садови биле откриени благодарение на истражувањата на пост-докторскиот соработник од лабораторијата на проф. Кипнис – Антуан Луво – Antoine Louveau. Тој разви нов начин за броење на мембраните што ги покриваат мозоците на глувците. Овие мембрани биле наречени менингии. Луво тогаш забележал текстура во вид на сад во распределбата на имуните клетки што тој ги истражувал: „Јас го повикав Кипнис кон микроскопот и реков – Мислам дека имаме нешто“, се потсетува Луво. Научниците детално ги објаснуваат своите истражувања во списанието – The Journal Nature.

Едноставниот тест за постоење на лимфни садови, ја потврди нивната присутност: „Јас навистина не верував дека постојат структури во телото за кои не сме свесни. Мислев дека телото е мапирано. Мислев дека овие откритија завршија некаде околу средината на минатиот век. Но, очигледно не е така“, истакнува проф. Кипнис. Тој објаснува дека овие садови се многу добро сокриени, па тоа објаснува зошто било потребно толку многу време за да се идентификуваат. Тие се толку блиску до крвните садови, па доколку не знаете што барате, едноставно ги промашувате.

Прочитајте:  Дали навистина постојат индиго деца?

Поврзаноста на овие садови со Алцхајмеровата болест

За истражувачите откритието на овој систем од садови може да доведе кон нови и точни објаснувања за тоа како функционира мозокот и болестите што го напаѓаат. Како пример, професорот Кипнис укажува на појавата од протеински згрутчувања во мозокот, карактеристична за Алцхајмеровата болест, сугерирајќи дека токму овие згрутчувања може да се појавуваат поради неефикасното функционирање на новооткриениот лимфен систем. Научниците се на пат да истражат како стареењето може да влијае врз улогата на овие садови, забележувајќи ги воочливите разлики во садовите коишто се јавуваат според возраста.

Кевин Ли – Kevin Lee претседателот на Одделот за невро-наука при истиот Универзитет, го искоментира следново за досегашната работа на тимот: „Првиот пат кога овие луѓе ми ги покажаа основните резултати, јас само кажав една реченица: Ќе мора да се променат учебниците. Никогаш немаше лимфен систем за централниот нервен систем и тоа беше јасно уште од првото еднократно набљудување – и тие од тогаш направија многу истражувања, за да го поткрепат откритието. Ова фундаментално ќе го промени начинот на кој луѓето гледаат на поврзаноста на централниот нервен систем со имуниот систем.“


Споделете со пријателите!