Нова студија покажува дека употребата на лекови за ублажување на имунолошкиот одговор може да помогне да се смири прогресивноста на Паркинсоновата болест
Фондацијата „National Parkinson“ пренесува дека повеќе од 10 милиони луѓе ширум светот живеат со Паркинсонова болест. Во текот на последните неколку децении, научниците што ги водат медицинските истражувања беа во потрага по нови начини за развивање на нови третмани за оваа болест.
Научниците веќе повеќе од еден век размислуваат дали автоимуниот одговор би можел да има улога во прогресивноста на Паркинсоновата болест. Нови истражувања покажуваат дека имунолошкиот систем може да им наштети на другите мозочни клетки додека ги напаѓаат акумулираните протеини.
Едно истражување конечно за предмет го има прашањето за границите на оваа болест и за нејзината прогресивност. Истражувачите од Медицинскиот центар на Универзитетот Колумбија и Институтот за алергија и имунологија „Ла Џола“ ја комплетираа научната студија која зборува за тоа дека „автоимунитетот“ игра штетна улога во прогресијата на болеста. Згора на ова, студијата покажува дека употребата на лекови за ублажување на имунолошкиот одговор може да помогне да се смири прогресивноста на болеста.
Друга причина за прогресивноста на болеста е акумулацијата на протеинот наречен алфа-синуклеин во мозокот. Една теорија е дека имунолошкиот систем ги препознава овие протеини како напаѓачи и, оттука, го напаѓа мозокот за да ги отстрани. За жал, овој одговор влијае негативно на другите мозочни клетки што се уништуваат во процесот.
Претходни истражувања најдоа докази што сугерираат дека Паркинсоновата болест, исто така, може да започне во цревата. Професорот Дејвид Сулзер, еден од истражувачите што ја водеа студијата, за „BBC News“ изјави: „Сметаме дека Т-клетките најпрво можат да го идентификуваат протеинот алфа-синуклеин во периферијата, особено во нервниот систем на цревата, што не претставува проблем сè додека Т-клетките не влезат во мозокот.
Како одговор на ова, д-р Алесандро Сете верува дека имунотерапијата може да ја зголеми толеранцијата на телото на тие штетни протеини. Тоа, пак, би го намалило одговорот на имунолошкиот систем на нападот, кој ненамерно му штети на мозокот.
Со сигурност ќе бидат потребни дополнителни истражувања за целосно да се разбере улогата на имунолошкиот систем во прогресијата на Паркинсоновата болест, но наодите од оваа студија укажуваат на нов успешен пат по кој истражувачите ќе продолжат со цел да развијат нови третмани во чиј фокус ќе биде забавување или запирање на прогресивноста на Паркинсоновата болест.
