Пациентите со ревматоиден артритис развиваат двојно повеќе хронична бубрежна болест во споредба со другите.
Ревматоидниот артрит е системска автоимуна болест која предизвикува хронично воспаление на зглобовите. Болеста, исто така, може да влијае на ткивата околу нив, како и на другите органи низ целото тело – срцето, белите дробови, очите и циркулаторниот систем.Многу често, воспалението поврзано со ревматски заболувања, исто така, влијае на бубрезите. Научниците откриле дека пациентите со ревматоиден артритис развиваат двојно повеќе хронична бубрежна болест во споредба со другите.
Бубрезите, ги филтрираат отпадните материи од крвта и ги оддвојуваат во урината, ги регулираат електролитите (минералните соли) во организмот и го одржуваат балансот на pH.
Истражување на клиниката „Мајо“, спроведена во рамките на период од 20 години и опфаќа 813 учесници со ревматолошки заболувања и 813 учесници без тоа заболување. Според оваа студија едно од четири лица кои имаат ревматоиден артрит имаат бубрежна болест, во споредба со еден од пет кои немаат ревматоиден артритис.
Во една претходна француска студија направена на 129 пациенти, позната како МАТРИКС студија (MeThotreXate и ренална инсуфициенција), 46% од пациентите покажале одреден степен на бубрежна болест.
Амилоидозата е само еден од проблемите со бубрези кај луѓе со долготраен ревматоиден артрит. Во оваа состојба, „посебен вид на протеини се депонираат во нив што предизвикува откажување на бубрезите“, вели Ерик Матесон, доктор и претседател на ревматологија на Клиниката Мајо во Рочестер.
Пациентите со ревматоиден артрит може да имаат и други видови на болести на бубрезите, иако точната дијагноза не секогаш може да се утврди. „Повеќето пациенти со РА и хронична бубрежна болест не се подложени на биопсија на бубрезите“, вели ЛаТонја Хиксон, MD, нефролог на клиниката Мајо. Меѓу пациентите на кои им е правена биопсија, биле пронајдени разни бубрежни заболувања, вклучувајќи амилоидоза, мембранозен гломерулонефритис и други гломеруларни заболувања.
Науката позади фактот за ревматоиден артрит и линкот со бубрежна болест
Научниците истакнуваат два главни ризик фактори преку кои ревматоидниот артрит води до бубрежно заболување. Првиот е хроничното воспаление а другиот е употреба на Употреба на различните лекови за оваа болест.
Повеќето лекови што се земаат за RA не се директно токсични за бубрезите. Но, некои можат да предизвикаат проблеми особено ако пациентот веќе има намалена функција на бубрезите.
Нестероидни антиинфламаторни лекови.
Редовните дози на нестероидни антиинфламаторни лекови, како што се ибупрофен и напроксен, обично не претставуваат проблем за релативно здрави луѓе. Сепак, сите НСАИЛ го намалуваат протокот на крв во бубрезите. Ова може да биде опасно за оние со намалена функција на бубрезите, во кои спаѓаат постарите пациенти.
Кортикостероиди
Кортикостероидите како што е преднизон предизвикуваат задржување на течности, што може да го зголеми крвниот притисок. Со текот на времето, ова може да ја влоши болеста на бубрезите.
Метотрексат
Овој лек се елиминирана преку бубрезите. Ако бубрезите имаат нарушена функција, може да се акумулира во крвоток, и да предизвика потенцијално предозирање.
Циклоспорин
Моќен имуносупресив, може да ја намали функцијата на бубрезите. „Половина од пациентите развиваат благи проблеми со бубрезите додека се на циклоспорин, и можеби ќе треба да ја прилагодат дозата или да го прекинат лекот“, според Американскиот колеџ за ревматологија. Функцијата на бубрезите обично се подобрува откако ќе се прекине лекот.
Како да се заштитат бубрезите кога знаете дека имате Ревматоиден артрит
Дијагнозата на РА не мора да значи дека дефинитивно ќе се развие бубрежна болест. Всушност, постојат начини да ги заштитите бубрезите. Редовно вежбајте, јадете избалансирана, здрава исхрана со многу свежи производи, ограничете го внесувањето на натриум, следете и контролирајте го нивото на холестерол и секогаш бидете хидрирани. Редовното правете прегледи доколку знаете дека имате проблем со бубрезите за да спречите влошување на состојбата.