Тим истражувачи разви нов пристап во лекувањето на фрактури кој предвидува лекување на скршеници преку процес на привлекување на матични клетки на скршенот место и инјектирање на мешавина од микромеурчиња и ДНК и произведувајќи коскени морфогенетски протеини
Лекувањето на скршени коски на екстремитетите по сериозни повреди може биде голем предизвик дури и за најквалификуваните ортопедски хирурзи. Големите фрактури на коските може да предизвикаат губење на поголем дел од коскената маса што го оневозможува нивното повторно растење, а дури и помали фрактури може да создадат проблеми во обновата на коските доколку пациентот е во лоша здравствена состојба или на постара возраст.
Тим истражувачи разви нов пристап во лекувањето на фрактури кој предвидува лекување на скршеници преку процес на привлекување на матични клетки на скршенот место и инјектирање на мешавина од микромеурчиња и ДНК и произведувајќи коскени морфогенетски протеини.
Вообичаено, кога докторите се соочуваат со фрактури коишто тешко се лекуваат или, пак, се неизлечливи, автологните коскени графтови се правилниот метод за лекување. Овие коскени графтови вклучуваат собирање на сегмент од здрава коска, обично од карлицата на пациентот, која потоа се користи за „премостување“ на делот од скршеницата кој не заздравува соодветно. Сепак, коскените графтови не се секогаш изводливи, а тоа зависи од здравјето на пациентот и степенот на повредата.
Настрана од овој познат метод, некои доктори во последниве години започнаа со нова практика, односно инкорпорирање на коскени морфогенетски протеини во коскени импланти за подобрување на лечењето на скршениците. Сепак, ова не е сигурна практика бидејќи вметнувањето на коскени морфогенетски протеини досега покажала значителни несакани ефекти во деловите околу повредите, како формирање на коски во меките ткива и ресорпција на коските. Овие несакани ефекти би можеле да се последица од инкорпорирањето на коскени морфогенетски протеини во голема мера, така што истражувачите решиле да применат нова стратегија со која клетките ќе добијат коскени морфогенетски протеини само на местото на повредата.
Сепак истражувачите потенцираат дека добивањето на генски терапии во вистинските клетки не е секогаш лесно. Бидејќи гените обично се пренесуваат преку вирални вектори кои имаат безбедносни проблеми во своето истражување тие примениле релативно нов механизам за добивање на терапијата наместо сонопорација.
Имено, во процесот на сонопорација се користи ултразвук за да се предизвикаат микромеурчиња обвиени со липидни обвивки и исполнети со гас за да осцилираат и да создадат мали, лесно поправливи дупки во клетките. Овие мали дупки овозможуваат генската терапија да делува на вистинското место без да влијае на другите области. Следниот чекор во истражувањето бил да се осигура дека генската терапија е насочена кон точните клетки. Тимот таргетирал одредена форма на матични клетки кои можат да станат коскени клетки и ефикасно да произведат коскени морфогенетски протеини.
Истражувачите ја тестирале својата нова стратегија кај скршени коски кај свињи и воочиле дека оваа техника може да излечи фрактури по само една доза. Тие прво вметнале колагенски структури бидејќи тие ги привлекуваат матичните клетки, а потоа чекале две недели за овие платформи да привлечат доволен број на матични клетки. Потоа инјектирале мешавина на микромеурчиња и ДНК на местото на фрактурата и примениле ултразвучен пулс. Тимот потоа чекал осум недели по единствената апликација на генската терапија. На крајот, фрактури на коските биле излекувани.
Оваа иновативна терапија може да го подобри закрепнувањето на коските на милиони луѓе ширум светот. Додека испитувањата на човечки коски мора да се спроведат пред да се одлучи дали болниците треба да ја усвојат техниката, многу аспекти покажале ветувачки резултати за научниците да ги искористат во слични експерименти со лекување на коски.
