Уринарна инконтиненција – појава доминантна кај женскиот пол

Хируршкиот третман е воглавно резервиран за лекување на потешките форми на уринарна инконтиненција

Уринарната инконтиненција е дефинирана како неволно и неконтролирано испуштање на урината низ природните уринарни патишта. Уринарна инконтиненција е многу често заболување со големо влијание врз квалитетот на животот на болниот.

Битно е да се разбере дека ова не е физиолошка појава на староста, па затоа треба да се лекува. Лек од избор во лекувањето на ургентната инконтинеција се антихолинергиците.

Хируршкиот третман е воглавно резервиран за лекување на потешките форми на стрес или мешаната инконтиненција.

15-30% од популацијата постара од 65 години; се соочува со овој проблем (секој втор пациент ги крие симптомите)

• 28% од жените на 55 години;
• 17% од мажите на 55 години;
• Ж > М до 75-та годишна возраст, потоа Ж = М.

Според Етиолошките фактори заради кој настанува, инконтиненцијата може да е:

• Привремена инконтиненција:
• Алкохол, caffeine;
• Акутна уринарна инфекција;
• Опстипација;
• Некои лекови (антихипертензиви, седативи, мускулни релаксанти, високи дози на Vit. B и C).

Перзистентна инконтиненција:

• Старост;
• Менопауза;
• Акушерски интервенции;
• BPH или карцином на простата;
• Калкулоза;
• Невролошки пореметувања (ICV, M. Parkynsoni, Sclerosis multiplex, Alzheimer, полинеруопатии, вертебрална траума и др.)

Фактори на ризик

• Луѓе со прекумерна телесна тежина;
• Жени мултипари или со тешко породување;
• Жени во менопауза и хормонални промени;       
• Пациенти со дијабет;
• Хронична опструктивна белодробна болест;
• Пациенти со артериска хипертензија;
• Хронична бубрежна инсуфициенција;
• Прекумерни  контракции на детрусорот.

Ургентната инконтиненција може да настане заради различни етиолошки причини

Инфекции,  калкулоза, тумори,  атрифичен вагинитис или уретритис, ICV, sclerosis multiplex, M. Parkynsoni,  деменција, BPH и др.

Стрес или сфинктерна инконтиненција може да се случи заради

• Инкомпетентни сфинктери (инфекции, траума, зрачење, неурогена дисфункција).
• Зголемен абдоминален  притисок (кашлање, кивање, смеење и др.);
• Хипермобилност на вратот  на м. меур и уретрата  (старост, хормонални пореметувања, акушерски операции).

Преливна Инконтиненција настанува при

• Прекумерна дистензија на мочен меур;
• Субвезикална опструкција (BPH, стриктура на уретра, цистоцела);
• Хипотоничен или атоничен детрусор (траума на кичма, ICV, лекови, дијабет).

Цел на лекување е да се постигне Релаксација на детрузорот  и зајакнување на сфинктерите и мускулите на урогениталната дијафрагма

Медикаментозната терапија вклучува:

• Антихолинергици (антимускариници);
• Алфа-адренергици;
• Естрогени;
• Комбинирана терапија.

Доколку нема ефект медикаментозната терапија тогаш се прави хируршки зафат по неколку методи „Sling“ процедури:

• Tension Free Vaginal Tape (TVT);
• Trans Obturator Tape (TOT).
• Отворена хирургија:
• Marshall-Marchetti-Kantz procedure;
• Ретропубична колпосуспензија.

Степен нa успешност на хируршкото лекување на уринарната инконтиненција изнесува околу 80%, степен на успешност после 10 години опаѓа на 50%.

Д-р Скендер Велија, специјалист уролог