Појавата на стравот и вознемиреноста кај децата е природна појава и децата бараат утеха од родителите
Не се знае точно на која возраст децата почнуваат да сонуваат, но тие како и возрасните може да зборуваат за соништата што ги имаат, без разлика дали се добри или лоши. Додека речиси секое дете одвреме навреме може да има застрашувачки или вознемирувачки сон, кошмарите се чини дека најчесто се појавуваат за време на предучилишните години.
Кошмарите не можат да се спречат, но родителите секогаш може да придонесат за помирен сон на своето дете. Всушност, кога детето ќе се разбуди од лош сон, поддршката и комфорот од страна на родителите се многу важни за да се врати мирот на детето.
Кога се случуваат кошмарите?
Слично како и соништата, кошмарите се случуваат за време на спиењето кога мозокот е многу активен и сортира искуства и нови информации. Живите слики што ги обработува мозокот може да изгледаат реално како емоциите што можат да ги предизвикаат.
Овој дел од спиењето е познат како РЕМ-фаза или брзо движење на очите, бидејќи очите брзо се движат под затворените очни капаци. Кошмарите обично се случуваат во текот на втората половина на спиењето во текот на ноќта, кога интервалите на РЕМ-фазата се подолги.
Кога децата ќе се разбудат од кошмар, сликите се сè уште свежи и делуваат реално. Оттука, појавата на стравот и вознемиреноста кај децата е природна појава и децата бараат утеха од родителите.
Околу предшколската возраст децата веќе почнуваат да разбираат дека кошмарите се исто така соништа и дека она што се случува во нив не е реално и не може да ги повреди. Но иако го знаат ова тие се чувствуваат исплашени кога ќе се разбудат.
Што ги предизвикува кошмарите?
Никој не знае со сигурност од што се предизвикани кошмарите. Се чини дека соништата и кошмарите се еден начин на кој децата ги процесираат мислите и чувствата за ситуациите со кои се соочуваат дома, на училиште или надвор додека играат.
Поголем дел од времето, кошмарите се случуваат без никаква очигледна причина. Но понекогаш може да се случат како резултат на некоја претходна стресна ситуација или промена што ја искусило детето. Настаните или ситуациите кои би можеле да предизвикаат немир кај децата и да поттикнат вознемирувачки соништа вообичаено се селење, промена на училиште, проблем на училиште, конфликт со другар, раѓање на брат или сестра, како и семејни проблеми.
Исто така, понекогаш кошмарите се дефинираат како реакција на детето на одредена траума со којашто се соочиле- како што се природна катастрофа, несреќа или повреда. За некои деца, особено оние со добра имагинација, читањето страшни книги или гледањето страшни филмови или телевизиски емисии непосредно пред спиење, може да ги поттикнат ноќните кошмари.
Кошмарите вообичаено ги одразуваат скриените чувства на детето и често се исполнети со карактери на ликови како чудовишта, лоши момци, животни, имагинарни суштества или познати луѓе, места и настани, комбинирани во невообичаени сценарија.
Децата, исто така, би можеле да имаат кошмари во кои тие се главниот протагонист којшто е изгубен, бркан или казнет. Но детето кога ќе се разбуди може не се сеќава на секој детаљ од кошмарот, но секогаш ќе се буди чувствувајќи немир и вознемиреност.
Како може да придонесете за помирен сон на вашето дете?
Родителите не можат да ги спречат кошмарите, но можат да им помогнат на децата да спијат помирно и поопуштено, со што ќе ги инспирираат слатките соништа.
За да му помогнете на вашето дете да спие спокојно и без страв, треба да обезбедите:
- да има одредено време на легнување и станување;
- да има рутина за спиење што ќе му помогне да се чувствува безбедно и сигурно додека спие (топла бања, читање на омилената книга или гледање на омилениот илм/цртан, или тивок разговор со вас за пријатните настани од денот);
- да има кревет кој е пријатен и удобен за спиење;
- да не гледа страшни филмови, ТВ-емисии и приказни пред спиење.
