Магнетите се многу популарни и може да се набават во алки, појаси за зглобови и `рбет, влошки за чевли, душеци но на кој начин функционираат?
Краток и научно потврден доказ би бил, не функцинираат ниту делуваат. Не постојат никакви научни докази кои докажуваат било какво полезно дејство, но и покрај тоа се користат во алтернативната медицината уште многу одамна. Многу од добро спроведените научни студии низ изминатите три децении докажаа дека терапевтските магнети едноставно не делуваат, имаат само плацебо ефект, односно помагаат само кога пациентите имаат верба во нив.
Во минатото се верувало дека со помош на магнет може да се извлече болеста од телото на пациентот. Денес се верува дека магнетната терапија може да ги излечи биоенергетските полиња во телото. Според една статија од 1999 година, објавена во „Scientific Review of Alternative Medicine“, магнетите можат да излечат одредени болести или повреди.
Производителите на магнетни алки и останати уреди со „медицински“ магнети, тврдат дека тие помагаат во зголемувањето на протокот на крв во пределите од телото каде што се носи магнетот. Поттикнатиот крвоток на овој начин им помага на ткивата побрзо да закрепнат. Додека оваа идеја звучи веродостојно, затоа што крвта содржи железо, а магнетите го привлекуваат железото, сепак железото во крвта е врзано за хемоглобинот и не е феромагнетно.
Да беше железото во крвта феромагнетно, пациентите би експлодирале за време на магнетна резонанца, затоа што магнетите користени од страна на овој медицински уред се илјадници пати помоќни од оние во магнетните алки, тврди во еден извештај д-р Брус Флам – Bruce Flamm клинички професор по акушерство и гинекологија на Универзитетот „Ирвин“ во Калифорнија. Од друга страна, терапевтските магнети не се доволно моќни ни да продрат под кожата.
Додека помалите студии успеале да покажат некаква терапевтската вредност на магнетите, поголемите, добро конструирани и изведени студии не успеале во тоа.
Еден позитивен резултат често пати цитиран од страна на поборниците на магнетна терапија е пилот студијата од 1997 година од Колеџот за медицина „Бејлор“ – Baylor насловена „Одговорот на болката на статичките магнетни полиња кај пациентите со пост-полио“. Оваа студија, предводена од страна на Карлос Валбона – Carlos Vallbona, потврди „значајно и брзо ослободување од болки кај испитаниците со пост-полио“ со помош на употреба на магнет со 300 – 500 гауси (скоро 10 пати појак од магнетите во фрижидер).
Магнетите биле лоцирани на областа од телото што била засегната со времетраење од 45 минути и тоа кај 50 пациенти. Сепак, контроверзна е објективноста на оваа студија, затоа што научниците што ја спровеле не ја повториле, а самите биле познати по тоа што ги само-лекувале сопствените болките во зглобовите со помош на магнети.
Поради фактот што ефикасноста на магнетите не може да се докаже и корисна е само за поединци, магнетната терапија не може да се препорача и да се смета како ефективен третман.
