Ново проучување кое е направено од истражувачи од Факултетот по стоматологија на Универзитетот во Торонто покажува, дека нашиот имун систем игра голема улога при образување на кариес како и при распад на пломбите.
Познати и признати како важни играчи во борбата со воспалението насекаде во телото, неутрофилите навлегуваат во усната празнина преку непцата во моментот кога ќе навлезат бактерии. Задачата на неутрофилите е да ги уништат штетните микроорганизми, но заедно со тоа тие ја напаѓаат и ја уништуваат локалната средина. Научниците дошле до заклучок дека штетата е причинета не само од неутрофилната инвазија туку и од продуктите кои се образуваат како резултат на оваа реакција. Сами по себе неутрофилите не се во состојба да предизвикаат оштетување. Тие не содржат киселини и заради тоа не може да дејствуваат во распадот на минерализираните забни структури. Но, кога неутрофилите ги атакуваат бактериите како резултат на тоа бактериите произведуваат киселини кои го деминерализираат забното ткиво”, објаснува Финер. Ензимите од имуните клетки и штетните микроорганизми ги “напаѓаат” забите со поинаква цел, но предизвикуваат оштетувања на пломбираните заби. Истражувачите утврдиле дека тој процес се одвива во рамките на часови. Тврдењето на научниците кои се занимавале со оваа студија е дека токму ова е причината зошто толку многу пациенти лекувани од кариес со пломба резултираат со висок процент на рецидиви. Повеќето од овој тип на пломби се расипуваат за период од 5 до 7 години од поставувањето.
„Нашето истражување е првото, кое покажува, дека неутрофилите може да ја уништат композитната смола, која е составен дел од пломбите со боја како природната на забот, и истовремено имаат моќ да го деминерализираат забниот дентин околу пломбата“ – вели Расел Гиталис, студент на Финер.
Ова изучување не само што ги дава првите директни докази за влијанието на имуниот одговор во процес на распаѓање на забното ткиво, тоа истовремено отвора и нови можности за испитување. Научниците сметаат дека токму преку познавањето на овој факт истиот може да се искористи за да се развијат нови методи за да се спречи имуно-медираното разрушување на истите забни структури.