Како функционираат тестовите за бременост? [ВИДЕО]

Во минатото, чекањето на резултатите можело да потрае и до една недела – далеку повеќе од само неколкуминутното чекање на денешните тестови за бременост!

Иако денешните тестови за бременост сега се вообичаени, тие биле откриени дури во 1970-тите! Пред тоа, тестовите морале да бидат спроведени само во лабораториите. Овие лабораториски тестови биле развиени пред помалку од 100 години и на почетокот беа малку пострашни од денешните методи. Првиот тест кој точно можел да ја открие бременоста вклучувал инјектирање на урината на жената во неколку незрели женски глувци. Доколку жената е бремена, јајниците на глувците ќе растеле и ќе произведувале јајца. Меѓутоа, постојат некои древни техники кои имале одреден степен на точност, иако во тоа време луѓето не ја знаеле точната причина зошто. Староегипетските жени во 1350 год п.н.е, наводно, уринирале во вреќи со семе од јачмен и пченица. Ако било која од семките нараснувала во плод, ова укажувало на бременост.

Верувале или не, ова имало изненадувачки успех од 70-85 проценти! Тоа ги натерало научниците да почнат да веруваат дека ова естрогенот во урината е причина за стимулација на растот на семето!

За некои жени, првите знаци на бременост доаѓаат и пред употребата на тестот за бременост. Тоа може да биде сосема индивидуално, од појава на замор, отсуство на менструален циклус, па дури може и да резултира со гадење и повраќање. Домашните тестови за бременост може да ги потврдат сомневањата што можат да произлезат со точност од 99%. Најсигурни резултати доаѓаат една недела по отсутната менструација.

Сепак, некои тестови за бременост може да потврдат дека сте бремени уште порано од ова, односно уште 8 дена по зачнувањето.

Тестовите за бременост работат со детекција на присуството на хормонот (hCG), односно хуманиот хорионски гонадотропин. hCG е хормон произведен од клетките во плацентата. Неговото производство започнува од моментот кога ембрионот се закачува во матката, поточно 6-12 дена по зачнувањето.

Примарната улога на hCG е да ја поддржи функцијата на corpus luteum (жолто тело), привремената структура во јајниците. Corpus luteum е од суштинско значење за време на бременоста. Тоа телце ги произведува важните хормони, естроген и прогестерон. Прогестеронот e oсобено важен бидејќи го релаксира мускулниот ѕид на матката и го подготвува нејзиното ткиво, така што ембрионот може полесно да се имплантира. Естрогенот е клучен за развој на фетусот, стимулирајќи го растот на органот, како и задебелувањето на матката.

Концентрацијата на hCG се зголемува од зачнувањето, а пикот е помеѓу 8-11 недели по зачнувањето. Првите неколку дена по зачнувањето, нејзините нивоа може да бидат премногу ниски, за да би се откриле на тестовите за бременост. По имплантацијата, нејзините нивоа се удвојуваат, приближно на секои 48 часа, што го прави многу полесен за детекција.

hCG се елиминира од мајчиното тело преку урината, и токму поради тоа урината претставува главниот биолошки материјал за успешна детекција, односно главен принцип кој го применуваат тестовите за бременост. Тестовите за бременост се состојат од пробна зона, зона на контрола и зона на реакција. Урината се аплицира на тест лентата. Првата област што ја достигнува е зоната на реакција. Ако hCG е присутен во урината, токму на тоа место се врзува за протеини наречени антитела. Овие антитела содржат ензим кој учествува во понатамошните реакции долж тест лентата.

Пробната зона пак, содржи различни антитела, од мобилни антитела кои се движат и неподвижни антитела кои се прикачени на лентата и не се во состојба да се движат. Овие антитела, исто така, се врзуваат за hCG, создавајќи сендвич, односно hCG се наоѓа помеѓу двете различни антитела. Ензимот на мобилните антитела предизвикува промена на бојата на пробната лента. Оваа линија се појавува само ако урината содржи hCG и може да покаже дали жената е бремена. Ако нема hCG, мобилните антитела само пловат и не се прикачуваат.

Дали жената е бремена или не, на тестот се појавува и друга линија, што е позната како контролна проба. На тоа место повеќе неподвижни антитела се врзуваат за вишокот на мобилни антитела кои не го земале hCG и продолжиле да патуваат по лентата. Повторно, ова предизвикува промена на бојата. Ова докажува дали тестот правилно функционира.

Дигиталните тестовите за бременост станаа се почести во изминативе години. Иако може да изгледаат различно од надвор, тие функционираат на сосема ист принцип. Тие едноставно користат сензор за откривање на промените на бојата, како и одредување дали на екранот се прикажува дали жената е бремена или не.

На огромна среќа и задоволство, денес жените не мораат да уринираат во вреќи со семе или да ја инјектираат урината во глувци за да утврдат дали се бремени. Домашните тестови за бременост денес се толку точни и практични, што докторите често нема да треба да го следат позитивниот резултат со понатамошни потврдни тестови.

Кратко резимирање за полесно разбирање

Тестот на бременост може да детектира хормон наречен хуман хорионски гонадотропин. Овој хормон го продуцира плацентата во време кога ембрионот се закачува за утерусот (матката). Тој е есенцијален во функцијата на жолтото тело, привремена структура во јајниците која ги создава прогестеронот и естрогенот. Исто така е поврзана и со раните симптоми на повраќање, односно гадење и повраќање. hCG се елиминира преку урината и може да биде детектиран со тестот за бременост веќе после 9 дена по фертилизација.

На кој начин функционира тестот за бременост?

Урината се аплицира на тест лента. Доколку жената е бремена, во нејзината урина ќе биде детектиран hCG. hCG се врзува со мобилните антитела кои во својата структура содржат и ензим. Неподвижните антитела во тест зоната се врзуваат со hCG. Ензимот на првото антитело предизвикува реакција и ја променува бојата на тест лентата. Вишокот на антитела се врзуваат за неподвижните антитела во контролната зона и ја докажуваат точноста на овој тест.