Вирусите се минијатурни, околу 45.000 пати помали од ширината на човечкото влакно.
Виремијата е термин што го опишува присуството на вируси во крвотокот. Вирусите се микроскопски микроорганизми кои преживуваат и се размножуваат во организмот на животните и луѓето. Мали случаи на виремија може да бидат релативно безопасни и да поминат брзо и самостојно. Меѓутоа, во некои случаи инфекцијата може да стане сериозна или да предизвика компликации во виталните органи што може да доведе до откажување на органите или сепса којашто е опасна по живот.
Некои вируси можат да влезат во крвотокот, што доведува до виремија. Вирусите се минијатурни, околу 45.000 пати помали од ширината на човечкото влакно. Тие може да имаат различни форми и големини, но сите познати вируси ја делат истата основна структура. Направени се од генетски материјал, ДНК или РНК, кој е обвиткан во заштитна протеинска покривка наречена капсид.
Вирусите можат да бидат многу заразни бидејќи се кријат од имунолошкиот систем, напаѓајќи ги здравите клетки-домаќини и принудувајќи ги да произведат повеќе од вирусот. Многу случаи на виремија се безопасни, но ако инфекцијата стане сериозна или влијае врз виталните органи, може да доведе до сериозни компликации. Една од нив е сепсата којашто е екстремен имун одговор на инфекција и е опасна по живот, особено кај оние со намален имунолошки систем.
Причини за појава на виремија
Повеќето вируси потенцијално може да предизвикаат виремија. Но, иако постојат многу видови на вируси во светот, само за некои се знае дека предизвикуваат болести кај луѓето.
Некои чести или познати причини за виремија се:
- ХИВ 1 и 2;
- Грип (инфлуенца);
- Вирусна пневмонија;
- Вирусен менингитис;
- Варичела зостер вирус (сипаници или херпес зостер);
- Мали сипаници, заушки и рубеола;
- Ротавирус;
- Ентеровирус;
- Херпес (ХСВ-1; ХСВ-2);
- Хуман папиломавирус (ХПВ);
- Хепатит Б и Ц;
- Зика вирус;
- Западнонилска треска;
- Аденовирус;
- Птичји грип;
- Денга треска;
- Жолта треска;
- Цитомегаловирус;
- Ебола;
- Беснило;
- Полио.
Многу вируси користат телесни течности за да се шират и пренесуваат помеѓу домаќините. Некои од нив можат 7 или повеќе денови да живеат на сува и непропустлива површина, како што се пластичните контејнери.
Начини на ширење на вирусите
- сексуален контакт;
- контакт со плунка или слуз (кашлање, кивање или допирање);
- каснувања од комарци или други инсект;
- доење;
- конгенитално, или од мајка на фетус за време на бременоста или породувањето;
- трансфузија на крв;
- донација на органи;
- преку рани или повреди.
Симптомите на виремија
Симптомите со коишто се манифестира виремијата често зависат од причината за инфекцијата, но многу вирусни инфекции предизвикуваат сличен тип на симптоми.
Чести знаци на вирусна инфекција и виремија вклучуваат:
- треска;
- исцрпеност;
- мускулна и зглобна слабост и/или болка;
- главоболка;
- вртоглавица;
- дијареа, гадење или повраќање;
- затнатост или течење на носот;
- болно грло;
- кашлица;
- слаб апетит.
Видови на виремија
Виремијата се класифицира во видови зависно од тоа како вирусот го инфицира крвотокот. Таа може да биде:
- Примарна виремија – кога вирусот влегува во крвотокот;
- Секундарна виремија – кога виремијата предизвикала инфекција во друг орган или ткиво преку ширење низ крвотокот.
Дијагноза и третман
Понекогаш докторите може да ја дијагностицираат виремијата врз основа на медицинска историја на лицето и физички преглед. Тестови за крв, исто така, може да бидат неопходни за да се утврди или потврди специфичната причина за вирусни инфекции и виремија.
За повеќето вирусни инфекции, третманот вклучува справување со симптомите на инфекцијата, а не од самиот вирус. Типични терапии за вирусни инфекции и виремија вклучуваат:
- одмор;
- течности богати со електролити;
- антивоспалителни лекови;
- антиметеозни лекови;
- антихистаминици;
- анти-дијареални лекови;
- назални деконгестантни лекови;
- спрејови за грло;
- сирупи за кашлица.
Постојат и антивирусни лекови, но секој лек е обично само ефикасен против специфичен вирус или семејство на вируси. Некои антивирусни лекови, исто така, го зајакнуваат одговорот на имунолошкиот систем, притоа не уништувајќи или оневозможувајќи го вирусот.
Досега постојат антивирусни лекови што може да помогнат во третманот на:
- ХИВ;
- инфлуенца;
- хепатитис Ц;
- беснило;
- херпес.
