Научна студија покажа дека карањето пред бебињата може да ги направи поподложни на стрес подоцна во животот
Бебешкиот мозок впива информации, се прилагодува кон околината и станува чувствителен на одредени начини на однесувањето на возрасните, дури и кога спие. Научната студија објавена на научната социјална мрежа „Mendeley“, како и во зборникот „Psychological Science“, потврди дека карањето пред вашето новороденче, може малото мозоче да го направи почувствително на стрес.
Истражувачите од универзитетот во Орегон, открија дека бебињата се чувствителни на негативна енергија и реагираат на лут и агресивен тон на глас, дури и кога спијат.
Мозокот на бебињата им овозможува брзо прилагодување и учење како да реагираат кон средината или луѓето околу нив. Затоа што новороденчињата толку брзо реагираат, долготрајниот и голем стрес како злоупотреба и психофизичко малтретирање, може значително да го попречи развојот на мозокот кај бебињата. Алис Грахам, заедно со советниците Фил Фишер и Џенифер Фајфер, одлучила да истражи како поумерените стрес фактори влијаат врз развојот на мозокот на бебињата. Благодарение на функционалното снимање на мозокот со магнетна резонанца, научниците одлучиле да ја истражат асоцијацијата помеѓу функциите на бебешкиот мозок и заедничкиот извор на стрес кај малите деца – звуците на родителските караници.
Студија од 2005 година, открила дека мозокот на бебињата обрнува поголемо внимание на лутите гласови, за разлика од среќните или неутрални тонови. Една друга студија од 2010 година пак, сугерираше дека бебињата се навикнуваат кон емоционалната состојба на гласот до седум месечна возраст.
Претходните истражувања сугерираа дека родителските конфликти можат да го намалат квалитетот на сонот на новороденчето и негативно да се одразат на емоционалната благосостојба на детето.
Дваесет новороденчиња на возраст од 6 до 12 месеци биле одведени во fMRI лабораторија пред нивното вообичаено време за спиење, за да се следи нивната реакција кон различни видови на гласови откако ќе заспијат. Истражувачите на бебињата им прикажале бесмислени реченици кажани од страна на возрасен машки глас, според емоционална скала од многу лут, малку вознемирен, неутрален, па сè до среќен. Резултатите покажале дека „дури и за време на сонот, новороденчињата покажале различни модели на мозочна активност во зависност од емоционалниот тон на гласот што бил прикажан“ – истакна Грахам.
Родителите на испитуваните бебиња пополниле прашалник за нивото на конфликт во нивните семејства. Снимките на мозокот покажале дека бебињата од високо конфликтните семејства биле пореактивни кон многу лутиот тон на гласот во хипоталамусот, појасниот кортекс, опашестото јадро и таламусот, кои се поврзани со стресот и емоционална регулација.
Раните животни искуства можат да имаат силно влијание врз одговорот на личноста кон настаните подоцна во животот.
Потребни се понатамошни студии за да се оцени долготрајното влијание на високо конфликтните семејства врз развојот на бебешкиот мозок. Како и да е, родителите на доенчињата треба да се контролираат и да имаат на ум дека иако бебињата не ги разбираат гласните зборови, тие ја чувствуваат енергијата и тонот на гласот.
