Клеточниот стрес е одговорен за многу вродени дефекти

За прв пат досега, научниците веруваат дека тие ја откриле причината за повеќе типови на вродени дефекти предизвикани од стрес на животната средина

Научното откритие постигнато од страна на научниците од Институтот за срцеви истражувања „Виктор Чанг“ (Victor Chang Cardiac Research Institute), покажува дека клеточниот стрес може да биде клучот во разбирањето на тоа зошто многу од бебињата се раѓаат со дефекти најмногу на срцето, пршлените и бубрезите. Детската болест на срцето е најчестиот вроден дефект во светот, кој засегнува 1 на 100 бебиња.

Истражувањето спроведено од страна на светски познатиот професор Сали Данвуди (Sally Dunwoodie), ги анализираше ефектите на краткотрајниот дефицит на кислород врз развојот на срцето на ембрионот.

„Ние очигледно знаеме дека пушењето е страшно за здравјето на нероденото бебе. Но, дефицитот на кислород во ембрионот може да биде предизвикан од многу нешта, на пример од препишаните лекови, висок крвен притисок, висока надморска височина, заплеткана папочната врвца, како и јаглерод моноксидот“ – објаснува професорот Данвуди. Користејќи глувци, научниците го намалиле нивото на кислород во комората во која тие се наоѓале од нормално ниво од 21% до само 5.5% во времетраење од осум часа.

Научниците за прв пат покажаа дека намалените нивоа на кислород го оштетиле срцето во развој.

Типовите на дефекти на срцето биле исти како оние најчесто наоѓани кај луѓето. Она што е од круцијално значење е фактот дека научниците сфатиле точно како ниското ниво на кислород го оштетува развојот на срцето. „Ние откривме дека намаленото ниво на кислород предизвикува одговор на стресот во ембрионските клетки. Клетките се обидуваат да се ослободат од стресот со стопирање на производство на протеин. Наеднаш тие протеини не се во состојба да го создадат срцето во критичното време и срцето не можело да се развие правилно“ – објаснува проф. Данвуди.

Најважно, кислородниот дефицит не е единствената причина за клеточен стрес.

Постојат повеќе фактори што влијаат врз клеточниот стрес што може да предизвика вродени дефекти, како што се вирусните инфекции, зголемена температура, високо ниво на шеќер во крвта, лоша исхрана и загадување. „Овој одговор на клеточен стрес може да биде клучот за различни дефекти при раѓањето, не само дефектите на срцето. Сега, ние силно се сомневаме дека тоа е основен механизам за многу различни типови на вродени дефекти, вклучувајќи ги оние на `рбетот, бубрезите и други. Изненадувачки овој одговор на клеточен стрес бил користен низ стотици милиони години и дури сега ние откривме дека тоа може да предизвика органите како што е срцето, да не се оформат соодветно“ – додава таа.