Депресијата е почеста кај женската популација и особено кај хронично болните пациенти.
Модерниот стил на живот, но и зголемената и подобрена дијагностика ги позиционираат депресивните заболувања како еден од најголемите здравствени и социоекономски проблеми во денешниот свет. Депресијата претставува пореметување на расположението кое не е одраз на лична слабост и треба да се дијагностицира и лечи како и било која друга медицинска состојба! Депресијата е почеста кај женската популација и особено кај хронично болните пациенти. Притоа најпогодени се пациентите со малигни заболувања, ХИВ/СИДА, дијабет, алцхајмер, дијабет, мигрена, мултипла склероза и инфаркт на срцето.
Кои се ризик фактори за појава на депресивни заболувања?
- Генетски фактори;
- Притисок од околината: преголеми очекувања, лоши меѓучовечки односи;
- Психолошки фактори: трауми, осаменост, несоодветно справување со проблемите;
- Животен стил: живот во затворен простор, немање контакт со сончева светлина, недостаток на физичка активност;
- Хронични заболувања.
Сите овие фактори, честопати повеќе од нив истовремено, предизвикуваат биохемиски промени во организмот во вид на намалена концентрација на невротрансмитерите: серотонин, норадреналин и допамин, што резултира со појава на симптоми на депресија.
Кои се најчести депресивни симптоми?
- Депресивно расположение;
- Губење на интерес или задоволство во речиси сите активности;
- Значителна загуба или зголемување на телесната тежина;
- Несоница или прекумерно спиење;
- Раздразливост;
- Замор или губење на енергија;
- Чувство на безвредност или голема и несоодветна вина;
- Намалена способност за размислување и концентрација, или неодлучност;
- Самоубиствени мисли и/или нагони.
Доколку ги игнорираме овие симптоми квалитетот на нашиот живот континуирано ќе се намалува и набрзо нема да бидеме во состојба соодветно да ги извршуваме домашните и работните обврски. Затоа е многу важно при препознавање на овие симптоми да побараме соодветна лекарска помош. Треманот обично подразбира комбинација од психотерапија и антидепресиви кои ја зголемуваат концентрацијата на невротрансмитерите: серотонин, допамин или норадреналин.
И покрај се најпоразителна е статистиката која вели дека само 10% од пациентите со депресија се адекватно лечени. Ова се должи на непрепознавањето на симптомите на депресија, срам и несоработка на пациентите, како и недоволно долго лечење!
Доколку лечењето на депресија започнало многу е важно да продолжи во континуитет најмалку 9 месеци и при тоа да се почитуваат лекарските совети!
