dali-vaseto-oko-gi-gleda-site-boi_image
Споделете со пријателите!

Тим на научници предводен од Италијанскиот институт за технологии развија нов приод, со имплатирана протеза во окото која служи како работна замена на оштетената ретина
Научници создадоа вештачка ретина, која може да им го врати видот на глувците, и планираат истата да ја тестираат кај луѓето во текот на оваа година. Имплантантот, кој ја претвора светлината во електричен сигнал кој пак ги стимулира ретиналните неурони, може да даде надеж на милиони кои имаат искуство со ретинална дегенерација, вклучувајќи ја и retinitis pigmentosa, каде што фоторецепторските ќелии во окото почнуваат да се распаѓаат и доведуваат до слепило.

„Новиот имплантант може да даде надеж на милиони со ретинална дегенерација“

Ретината е сместена во задниот дел од окото и е направена од милиони фоторецепторски ќелии. Меѓутоа, мутацијата на било кој од 240 идентификувани гени може да предизвика ретинална дегенерација, каде што овие фоторецептори изумираат, иако ретиналните неурони околку нив се незасеганати (неинфицирани).

Бидејќи овие ретинални нерви остануваат недопрени и функционални, претходните истажувања беа насочени кон третирањето на retinitis pigmentosa со бионички апарати за очи кои ги стимулираат невроните со светлина, додека други научници ја истражуваа употребата на CRISPR уредувањето на гените за поправка на мутациите кои предизвикуваат слепило. Тимот на научници предводен од Италијанскиот институт за технологии развија нов приод, со имплатирана протеза во окото која служи како работна замена на оштетената ретина.

Имплантантот е направен од тенок лист од проводен полимер, поставен на супстрат на база на свила и покриен со полуспроводлив полимер.

Токму овој полуспроводлив полимер се однесува како фотонапонски материјали, апсорбирајќи ги фотоните кога светлината ќе навлезе во леќата на окото. Кога ова ќе се случи, електрично стимилираните ретинални неурони, ќе ја пополнат празнината, оставена од нормалите, но оштетени фоторецептори.

За да ја тестираат оваа направа, истажувачите ја вметнале вештачката ретина во окото на глушец, креиран како модел на ретинална дегенерација, наречен Royal College of Surgeons (RCS) глушец. Откако заморчето се опоравило од операцијата по 30 дена, научниците тестирале колку биле сензитивни на светлина вградените имплантанти, наречени рефлекси на зеницата, споредувани со здрави и нетретирани RCS глувци.

Прочитајте:  Дијабетична ретинопатија - најчеста компликација на неконтролиран дијабетес!

На слаба светлина од еден лукс – малку појасно од светлината на полна месечина, користените заморчиња не реагирале поинаку од оние RCS глувци кои не биле дел од истражувањето. Но, кога светлината била зголемена на околу 4-5 лукса – нешто како небо на темен самрак – одговорот на зеницата на користените глувчиња во голема мера се разликувал од оние „здравите“ животни. Кога го повториле тестот со светлината на шест и на десет месеци по операцијата, имплантантите сè уште биле корисни за глувците, иако сите користени заморчиња во истражувањето претрпеле минорни оштетувања на видот, како последица на старост.

„Имплантантот директно ги активира останатите невронски врски на дегенеративната ретина

Со користење на ПЕТ за набљудување на мозочните активности кај глувците за време на тестирање со осетливост на светлина, научниците забележале зголемување на активноста на примарниот визуелен кортекс, кој ја процесира визуелната информација. Потпирајќи се на резултатите, тимот заклучил дека имплантантот директно ги активира останатите невронски врски на дегенеративната ретина, но со напомена дека мора да се продолжи со испитувањата за да се објасни точно како стимулацијата влијае на биолошкото ниво.

Тие во својот извештај велат дека деталниот принцип на работа на протезата и понатаму останува неизвесен. Додека нема гаранција дека резултатот забележан кај глувците може да се изведе и кај луѓето, тимот се надева дека нема да биде долго за да се докаже.

„Се надеваме дека и кај луѓето ќе ги добиеме одличните резултати кои ги добивме од лабораторија, вели еден од истражувачите, офтамологот Грациа Пертиле од Италија, додавајќи дека првите тестови врз луѓе се планирани кон втората половина од оваа година, а прелиминарните резултати се очекуваат во текот на 2018 година.

Овој имплантат може да биде појдовна точка во лекувањето на екстремните заболувања на ретината, смета Пертиле.


Споделете со пријателите!