Пробиотиците, познати како корисни бактерии, помагаат во обновувањето на нормалната цревна микрофлора. Пробиотиците делуваат на тој начин што ја намалуваат инвазијата и адхезијата на патогените бактерии и на тој начин го заштитуваат гастроинтестиналниот епител
Антибиотиците се едни од најчесто препишуваните лекови. И покрај докажаниот ефект во третман на инфекции, речиси секој тип на антибиотици има одредени несакани ефекти. Во гастроинтестиналниот тракт постојат повеќе од 500 видови на микроорганизми, или таканаречени корисни бактерии.
При администрација на антибиотици честопати настанува дисбаланс на цревната микрофлора. Последовното намалување на колонизацијата е добра подлога за колонизација на патогени бактерии во цревата и често зголемен ризик од развој на цревна инфекција, а како главен симптом се јавува дијареа. Антибиотиците кои делуваат на анаеробните бактерии, како аминопеницилините, цефалоспорините и клиндамицинот често предизвикуваат дијареа. Иако на почетокот дијареата се јавува како несакан ефект, во некои случаи може да се развие во хронична или перзистентна дијареа. Се смета дека 25 проценти од случаите на дијареа е предизвикана од Clostridium difficile. Овој патоген може да предизвика колитис, честа компликација од антибиотска терапија.
Пробиотиците, познати како корисни бактерии, помагаат во обновувањето на нормалната цревна микрофлора.
Пробиотиците делуваат на тој начин што ја намалуваат инвазијата и адхезијата на патогените бактерии и на тој начин го заштитуваат гастроинтестиналниот епител.
Пробиотиците делуваат во ГИТ преку имуномодулација, зголемување на бројот на клетки кои продуцираат имуноглобулини во интестиналниот мукус и преку олеснување на транспортот на антигените до лимфоидните клетки, обезбедувајќи на тој начин побрз имунолошки одговор. Се борат со патогените бактерии како E. coli, C. difficile и Salmonella spp. со продукција на антибактериски супстанции. Со добрата адхезијата на пробиотиците на ѕидот на интестинумот се превенира врзување на патогените за истиот.
Најдобро е пробиотиците да се администрираат во текот на 72 часа од почетокот на антибиотската терапија и да продолжат да се користат една до три недели по прекинот на терапијата. Бидејќи Lactobacillus можат да бидат инхибирани од антибиотиците, се препорачува да се администрираат два до четири часа по администрацијата на антибиотикот.
Д-р Јасминка Заревска – Поповска
