Транссексуалната жена објаснила дека нејзиниот партнер бил бремен, но не планирал да дои кога детето се родило, па затоа таа сакала да ја превземе таа обврска.
Овој случај е првиот кој е опишан во академска литература за доење од ваков вид. Неколку месеци хормонска терапија предходеле на исполнувањето на оваа желба, за потоа случајот да биде објавен минатиот месец во рецензионото списание Transgender Health.
Коавторот на студијата Тамар Рејсман рече дека целта е трансексуалните пациенти да располагаат со комплетен избор на одлуки и репродуктивни избори и ова е еден чекор поблизу до таа цел.
Reisman, ендокринолог во Центарот за трансродоваа медицина и хирургија во болницата Mount Sinai во Њујорк, рече дека лекарите користеле протоколи за „непуерперална индуцирана лактација“, во која жената е стимулирана да лактира.(односно се предизвикува лачење на млеко на ,,жени“ кои не се бремени со употреба на лекови.)
Пациентот, кој не подлегнал на операции за промена на полот, бил ставен на хормонски режим – спиронолактон за да го потисне тестостеронот и естрадиол и прогестерон за да ја имитираат хормонската фаза на бременоста.
Пациентот, исто така, добил галактогог при што му било кажано да користи пумпа за гради за да го зголеми пролактинот, хормон кој помага при производство на млеко.
После еден месец од започнување на лекувањето, „таа“ произведувала „капки“ од млеко и, за три месеци, таа произведувала околу 230мл млеко дневно според студијата.
Студијата вели дека по раѓањето на бебето, пациентот за време на првите шест недели доел и за тоа време, педијатарот на новороденчето изјавил дека „навиките за раст, хранење и празнење на цревото на детето биле соодветно развиени“.
Подоцна според студијата се дополнила исхраната со адаптирана формула бидејќи произведеното млеко не било доволно за да ги задоволи потребите на новороденото.
Од разни причини, Американската академија за педијатрија препорачува бебињата да бидат ексклузивно доени во првите шест месеци – освен ако не постои медицинска причина да не се – и потоа да продолжат да бидат доени но и да им се дава цврста храна најмалку една година.
За мајките кои не можат сами да произведуваат млеко или за мајките кои користат сурогат, постои протокол кој вклучува хормони и пумпање за да предизвика лактација.
„Протоколот за индуцирање лактација е многу чест“, изјави Џени Томас, портпаролка на Американската академија за педијатрија.
Еден од консултантите по педијатарија и лактација од Aurora Health Care во Висконсин, рече дека режимот што се користи во студијата на случајот е сличен на оној што се користи за мајките кои не можат сами да произведуваат млеко, освен за спиронолактонот потребен за блокирање на тестостеронот.
Но, спиронолактонот се смета за „прифатлив“ за употреба за време на доењето, според LactMed, онлајн база на податоци од Националната библиотека за медицина на Националниот институт за здравство.
Научниците од оваа студија „не очекуваат дека спиронолактон ќе влезе во мајчиното млеко“, меѓутоа, Медлин Дојч, доктор и вонреден професор во медицинското училиште на Универзитетот во Калифорнија, Сан Франциско, рече дека немало соодветно истражување.
Таа рече дека таа исто така е транссексуална жена со 6-месечно дете, и дека може да се соживее со трансродовите мајки, но обидот да предизвика лактација не е „нешто што би го направил“, објаснувајќи дека треба да се направат повеќе истражувања не само заради фактот и влијанието на разните лекови врз новороденчето, но исто така и заради фактот дали мајчиното млеко произведено од трансродни жени има соодветна нутритивна содржина.
„Ова веќе не е прашање за тоа дали трансродовите жени ја преземаат контролата врз нивните тела“, додаде Deutsch, „ова е нешто што треба повеќе да се истражи“.„Постојат непознати факти за хранливата слика на млекото“, рече таа.
