Овој синдром е познат и како Плушкин синдром, особено во Русија и означува човек кој собира и чува непотребни предмети
Синдромот Диоген, познат и како синдром на сенилна нечистотија, е нарушување кое се карактеризира со екстремна физичка запуштеност, нечистотија во домот, избегнување на луѓе, апатија, компулсивно трупање и собирање на ѓубре или животни, како и недостаток на срам.
Причините за ова нарушување можат да бидат бројни: трауми од детството, како резултат на стрес или некое ментално нарушување или оштетување на мозокот.
Во најголем број на случаи, овие пациенти имаат високо ниво на интелигенција, агресивни се, тврдоглави, сомничави, со променливо расположение, емотивна нестабилност и деформирана претстава за реалноста. Името доаѓа од старогрчкиот филозоф Дионис кој живеел во буре и кој тврдел дека на човек му се потребни малку работи за да живее. Овој филозоф всушност бил минималист, па затоа се смета дека името на овој синдром не е соодветно. Посоодветно именување е Плушкин синдром, фиктивен лик од романот „Мртви души“ на Гогољ. Плушкин собирал сè, вклучувајќи и торта стара неколку години, која ја изел откако им наредил на слугите да ја отстранат мувлата. Затоа, во Русија, човек кој е запуштен и собира и чува ѓубре го викаат Плушкин.
Синдромот се карактеризира со социјална фобија, трупање непотребни предмети и ѓубре, а позната личност за која се смета дека патела од овој синдром е Енди Ворхол. Тој во последните 15 години од животот собрал многу непотребни предмети, поточно 400 000 предмети.
Досега објавените синдроми
