Преминувањето на нормална исхрана после подолг период на пост може да биде потешко од самиот пост
Колку подолго време трае постот, толку повеќе е потребно да направите преоден период во кој ќе го адаптирате вашиот дигестивен систем при внесување на храна.
Постењето може да биде од религиозен или медицински карактер и може да вклучува комплетно лишување од храна во текот на денот или внесување на храна која не содржи масти , но може да биде и воден пост кој ќе значи внесување само на вода (гладување). Независно од карактерот на постот, детоксикација и регулација на метаболизмот се логички очекувани последици пропратени со енергија и добро чувство. Тој момент комплетно зависи и од начинот на кој го кршите постот; доколку тоа го направите со „тешка“ храна ќе се чувствувате уморни, фрустрирани, подуено и болно, со болки и нелагодност во дигестивниот систем. Физиологијата на постот (гладување) е широко изучувана. Од медицински аспект, постојат три фази на постот:
Прва фаза
Првата фаза која може да се нарече гастроинтестинална фаза, која се одвива во првите шест часа после последниот оброк. Во текот на оваа фаза телото ја користи гликозата, амино киселини и масти, кои биле апсорбирани од цревата.
Втора фаза
Втората фаза се одвива во следните два дена. Во тоа време, телото го користи гликогенот (шеќерот) складиран како резерва во клетките на мускулите и црниот дроб. Овие гликогенски резерви се мобилизираат со цел да се обезбеди гориво (гликоза) на централниот нервен систем, вклучувајќи го мозокот. Откако ќе заврши овој процес, телото почнува да ги конвертира мастите од масните клетки во масни киселини.
Трета фаза
Веќе после 2-3 дена започнува фаза три, каде што црниот дроб почнува да синтетизира кетонски тела од прекурсори на разградувањето на масните киселини. Од тој момент мозокот почнува да ги користи овие кетонски тела како храна. После 3 дена пост, мозокот добива 30% од својата енергија од кетонските тела а после 5 дена дури 75%. Дневната потреба на мозокот од гликоген е 80 гр. Во овој период на гладување, употребата на гликоген на мозокот се намалува на 30 гр. Од нив, 20 г се добиваат од глицерол (продукт при разградување на мастите) а 10 гр од гликозата мозокот ја добива од разградување на протеините на сопственото тело.
Во овој период, секој тип на физичка активност може да ги зголеми потребите од енергија и доколку во овој период се вршат физички активности, може да дојде до сериозни последици.
Брзо „кршење“ на постот
Кога се крши брзо постот не треба да очекувате дека храната ќе ви даде енергија. Често се случува токму спротивното. После постот, варењето на храната може да е отежнато бидејќи на некој начин дигестивниот систем сме го ставиле во мирување, сите ензими кои се потребни за дигестија на потешка или масна храна на некој начин мируваат.
Првите неколку оброци кои ги внесуваме после прекинување на постот секако треба да се здрава и сурова храна која се состои од зеленчуци и овошје особено ако постот бил воден.
Јадењето мали количини на свежо овошје и зеленчук за првите пет или шест дена, ќе му овозможат на телото да го разбуди дигестивниот систем и при тоа нема да добиете гадење, слабост и грчеви во стомакот. Откако ќе јадете почекајте да се чувствувате гладни. Не јадете според тајминг за ручек, слушајте го своето тело. Една од најдобрите тактики за прекинување на постот е да се однесувате како да сте сè уште на пост но повремено и во мали количини да ја внесувате храната која сте ја исклучиле во изминатиот период и по можност тоа да е течна храна (чорби и супи).
