Стравот е основен за човекова адаптација, тој ни помогнал да опстанеме како вид
Дали познавате барем еден човек кој не се плаши од ништо? Сигурно не, бидејќи токму стравот го одржал постоењето на човековиот вид. Стравот е еден од начините за човековата адаптација. Тој ни помага да опстанеме со тоа што ги препознава заканите од предатори и природни катастрофи. Постојат голем број на стравови, кои што зависат од лично искуство. Додека некои се плашат да погледнат хорор филм, други се плашат од темнина, трети се соочуваат со сосема нерационални стравови и фобии. За многу луѓе, симптомите може да бидат толку екстремни што најчесто негативно влијаат и се одразуваат врз секојдневниот живот.
Човекот има само два примарни, односно вродени стравови: страв од паѓање и страв од гласни звуци.
Стравот од паѓање претставува инстинкт кој што е неопходен за преживување на многу животински видови. Гласните звуци претпоставуваат страв од изненадување кој исто така служи за заштита и опстанок. Повеќето стравови се научени, кои што се развиваат од рана возраст и првично се учат од родителите. Интересен податок е дека иако се научени, луѓето имаат предиспозиции за одредени стравови кон змии и пајаци, и тоа се должи пред сè поради еволуцијата. Понатаму, со текот на годините, стравовите се развиваат по пат на асоцијации, каде што најважен е контекстот во кој што се создаваат. Истражувачите признаваат дека сè уште не постојат мерила кои што точно ќе го измерат стравот или било која друга емоција.
Научниците откриле дека стравот има посебен дел во човековиот мозок, поточно два мали дела, во облик на бадем, заеднички наречени амигдала. Овој дел е исто така задолжен за емоции и мириси. Амигдалата, односно центарот за страв, е откриен со користење на слики од магнетна резонанца со цел да се најдат врските во мозокот. На испитаниците им биле покажувани застрашувачки фотографии, а на мангетната резонанца реагирал овој конкретен дел од мозокот, со тоа што нагло се зголемила неговата активност.
Амигдалата е првиот одговор на заканувачкиот стимул. Таа ќе го поттикне адреналинот и ќе ве натера да бегате доколку сте во темница и нешто ви застане на патот.
Стравот е основен човечки процес исто како дишењето и дигестијата, но сепак не може да се открие докрај неговото функционирање. Од друга страна, постојат луѓе кои што уживаат во страв и се склони кон опасно однесување. Добар пример за вакви луѓе се оние кои што се занимаваат со екстремни спортови. Потрагата по возбуда, научниците го поврзуваат со полот и искуствата од минатото. Додека за мажите се очекувало да ги победат препреките, за жените било прифатливо да покажуваат знаци на страв. Досега е откриено дека стравот може да се победи со тоа што ќе се зголеми толеранцијата кон него.
Стравот е нормален а некогаш и добредојден со цел да се заштитиме, но честопати знае да премине во фобии и тешки опсесии.
Познатиот режисер Вуди Ален има фобија од скоро сè, осносно панофобија, што претставува неодреден страв од нејасни причини. Дел од долгата листа на негови фобии се: инсектофобијата (страв од инсекти), хромофобија (страв од светли бои), страв од висина, страв од толпа, страв од кучиња, деца, сончеви зраци, мали простори, хотелски тоалети, рак и останати видови на болести.
