Кога заб ќе биде отстранет со коренот, волуменот кој бил зафатен од коренот на забот недостасува и останува празен коскен простор, а со тоа се прекинува и преносот на џвакопритисокот каде настанува основниот проблем
Генералните светски показатели за проблемите со загуба на заби и тоталната беззабост се следни:- 69% од возрасната група помеѓу 35 и 44 години имаат загубено најмалку еден заб поради механичка повреда, заболување на гингивата, заболен канал на коренот или распаѓање на забот;
- До возраст од 74 години, 26% од популацијата има тотална беззабост.
Што всушност се случува кога ќе се случи загуба на забот?
Првенствено, џвакопритисокот се пренесува преку коренот во коската на вилицита. Овој процес овозможува постојано оптеретување на коската на вилиците што е природен процес за авторегенерација на коскените ткива. Кога забот ќе биде отстранет со коренот, одеднаш волуменот кој бил зафатен од коренот на забот недостасува и останува празен коскен простор, а со тоа се прекинува и преносот на џвакопритисокот. Од тој момент коската на вилицата каде има беззабост почнува да атрофира и тој процес е константен. Атрофијата на коската е спор процес, но само по неколку години видлива е деформацијата и на физичкиот изглед на лицето.
Дополнително се менува целата механика на процесот на џвакање на храната кој е првиот во процесот на дигестија на храната. Недостатокот на џвакање на храната се пренесува врз целиот дигестивен систем и ги оптоварува сите органи вклучени во процесот на дигестија. Се намалува и извлекувањето на хранливите состојки. Несомнено, загубата на заб има неколку системски последици врз здравјето и изгледот на луѓето:
- Естетска промена на насмевката;
- Естетка промена на целата физиономија на лицето;
- Дисфункција на процесот на џвакање на храната;
- Оптоварување на дигестивниот систем;
- Промена на говорниот апарат.
Поставувањето на мост или протеза ги решава делумно предизвиците од загуба на заби, но не го елиминира процесот на атрофија на коската што е клучниот проблем за решавање. Во принцип терапијата со изработка на дентални мостови подразбира препарација на сосема здрави заби. Често при носење на протезите е нарушен комфорот на пациентот, одржувањето на оралната хигиената, како и чувството на самодоверба кое значително е намалено. При загуба на повеќе заби или тотална безззабост една од тераписките опции подразбира поставување на протеза врз импланти.
Од медицински и естетски аспект третирањето на загубени заби со дентални импланти е најдоброто решение за пациентите.
Коскена аугментација
Доколку загубата на заб предизвикува сериозна загуба на коскена маса, покрај имплантирањето постојат и методи на аугментација на коската каде што се предизвикува создавање на нова коскена маса се со цел да се добие доволно голем биолошки простор за поставување на дентален имплант и да се компензира загубениот коскен волумен. За коскено аугментирање се користат различни материјали, постојат целосно синтетички вештачки коски, биоматеријали од минерално потекло,, како и коскени замени од животинско (ксенографти) или човечко потекло (алографти и автографти). Коскената аугментација дополнително ја подобрува осеоинтеграцијата на имплантите со што веројатноста да биде отфрлен од телото се минимизира, а истовремено се постигнува идеална биолошка и механичка средина за поставување на имплантите.
Заклучок
При лекување на загубата на забите со дентални импланти се постигнуваат следниве ефекти:
- Се враќа природната и здрава насмевка;
- Се спречува промената на физиономијата на лицето и се елиминира ефектот на предвремено стареење;
- Се враќа самодовербата кај лицата со загубени заби;
- Се спречува понатамошната загуба на виличната коска;
- Се пренесува џвакопритисокот врз целата вилица;
- Се запазува физиолошкиот процес на дигестија на храната.
