Итражувачка група има развиено нов метод за стабилизирање на живи вируси и други биолошки лекови во филм што се раствора брзо што не бара ладење и може да се дава преку уста.
Трката за да се открие ефективна вакцина за вирусот COVID-19 е започната. Откако ќе се открие, следниот предизвик ќе биде производство и дистрибуција на истата низ целиот свет.
Итражувачка група има развиено нов метод за стабилизирање на живи вируси и други биолошки лекови во филм што се раствора брзо што не бара ладење и може да се дава преку уста.
Бидејќи состојките за правење филм се ефтини и процесот е релативно едноставен, тоа може да ги направи вакцинските кампањи многу по прифатливи. Големи количини може да се испорачуваат и дистрибуираат лесно со оглед на неговата рамна форма, се заштедува на простор.
На глобално ниво, стапката на вакцинација се подобри во текот на изминатата деценија, но сепак се премногу ниски – 13,5 милиони деца не беа вакцинирани во 2018 година. Оваа нова технологија, неодамна е објавена во списанието Science Advances, има потенцијал драматично да го подобри глобалниот пристап до вакцини и други биолошки лекови.
Истражувачкиот тим започна да ја развива оваа технологија во 2007 година, кога Националниот институт за здравство изрази потреба да се развие безиглена, стабилна и без посебни барања за складирање вакцина. Идејата за развој на филм вакцина беше инспирирана од документарец затоа како ДНК на инсекти и други живи суштества може да се зачува со милиони години во килибар. Ова нè натера да размислуваме за цврсти бонбони, како што правеле нашите баби.
Тоа била едноставна идеја, но сепак никој не ја испробал. Затоа, научниот тим започнал со работа со мешање на различни формулации кои содржат природни состојки како шеќери и соли и нивната способност да формираат цврста супстанца слична на бомбона од килибар.
Првично, многу од препаратите што биле тестирни го убиле организмот, бидејќи филмот формирал кристали за време на складирањето, уништувајќи го вирусот или бактериите што всушност треба да се зачуваат.
Но, конечно, после околу 450 обиди во текот на една година, научниците пронајдоа формулација што може да ги суспендира вирусите и бактериите во филм што може да се оддвои. Откако е стекнато поголемо искуство во врска со процесот на производство се работи на поедноставување на овој процес за да нема да има потреба од техничка обука за да се постигне ова. Дополнително состојките биле измешани за да се исушат побрзо и со тоа да се овозможи на утро да се направи една серија вакцини која до крај на денот ќе се испорача.
Оваа технологија би требало да се користи на пазарот во следните две години.
Сите складирани вакцини ја губат својата моќ со тек на време. Стапката со која се случува најмногу зависи од температурата на која се чуваат. Одржувањето на вакцини постојано во фрижидер е тешко и скапо – а во некои делови на светот е скоро не возможно.
Значи, создавање на вакцина што ќе може да се чува и транспортира на собна температура е огромнапредност.
Најголем успех за овој проект се случува кога бил завршен проектот за вакцинирање за ебола при што филмови со вирус направени пред тригодини биле складирани во запечатен сад во лабораторија. На големо изненадување на наупниците после направени анализи се докажува дека кај 95 проценит од овие вакцини се сеуште способни да предизвикаат имун одговор.
Разгледувано од еколошки аспект за кампањата за вакцина 2004 година, која имунизраше 18 милиони деца за еден месец, генерираше 19,5 милиони шприцови, или 143 тони отпадоци од игли и скоро 80 тони отпад – празни ампули, обвивки за шприцови, капи, памучни брисеви и пакувања. Вакцините направени во форма на филм може да ги дистрибуира здравствен персонал со опрема која ќе кја содржи само вакцината. Откако ќе се добие единствен траг кој ќе го остави би била само имунитетот и здраво заштитено население.
