Симптомите на детска депресија вклучуваат емотивни промени како што се: неконтролирано плачење без причина, неконтролиран бес, дури и за минимални проблеми, губење на интерес и задоволство на нормални активности, чувство на вина, фиксирање за минати неуспеси, претеран самокритицизам, самообвинување, чести мисли за смрт, умирање или самоубиство
* 3-5 %
страдаат од клиничка депресија
* 10-15 %
имаат некој од депресивните симптоми.
Депресијата може да се појави кај деца од рана возраст, но докажано е дека адолесцентите имаат највисок ризик за појава. Ризик-фактори кои доведуваат до депресија во младата возраст се најразлични: родители со депресија, рани негативни искуства и изложеност на стрес, запоставеност, злоупотреба. Адолесцентите кои имаат депресија се со сигнификантно поголем ризик за болести на зависности, како и други емоционални и ментални здравствени проблеми во периодот на возрасен човек.
Студиите покажуваат дека 3-5% од децата и адолесцентите страдаат од клиничка депресија, додека 10-15% имаат некој од депресивните симптоми.
Важно е да се назначи дека детската депресија се презентира различно од онаа кај возрасните и затоа се третира како посебен ентитет. Симптомите на детска депресија вклучуваат емотивни промени како што се: неконтролирано плачење без причина, неконтролиран бес, дури и за минимални проблеми, губење на интерес и задоволство на нормални активности, чувство на вина, фиксирање за минати неуспеси, претеран самокритицизам, самообвинување, чести мисли за смрт, умирање или самоубиство.
Исто така, се забележуваат и бихејвиорални промени, вклучително: несоница, немање енергија, злоупотреба на алхохол, дрога, бавни движења, промена на говорот и слично. Најголем проблем при препознавање на овие симптоми е да се одреди дали е во прашање депресија или се работи само за промени кои се среќаваат во пубертетот. Во секој случај, потребна е консултација со професионалци при појава на повеќе симптоми одеднаш, а особено доколку симптомите траат подолго време.
Она што е изразено и потврдено со многу студии е дека најголемиот дел на децата третирани за депресија одлично реагираат на третманот и само мал дел од нив јавуваат наредна епизода. Третманот, исто како и кај возрасните, се состои од медикаментозен дел и психотерапија. Единствени антидепресиви одобрени за деца се флуоксетин и есциталопрам. Поради ограничен избор на лекови, докторите често ги користат антидепресивите кои се даваат кај возрасните, во помали дози и со зголемен надзор. Најчесто off label користен антидепресив е пароксетин.
Психотерапијата е особено важна при третман на депресијата во детскиот период.
Д-р Јулија Василевска, специјалист психијатар