Празниците се најубавото време во годината, но ајде да се соочиме со фактите. Додека овие прослави се проследени со добро расположение, тие често знаат да ги зголемат нашите конфекциски броеви.
Празниците се на прагот од годината, време кога просечно се додаваат неколку килограми на телесната тежина (тој просек во Америка изнесува околу 4,5 кг).Кога е доста?
Д-р Јозеф Скелтон – Joseph Skelton педијатар и директор во „Wake Forest Baptist Health“ ги дава следниве совети за тоа како да уживате во празниците а да не се прејадувате.
Не се лишувајте, тоа се посебни моменти со внимателно подготвена храна, секако опкружени со вашето семејство со кое треба да уживате, но не до степен да ви биде лошо.
Планирајте однапред! Знаете дека периодот е исполнет со обилни оброци, па обидете се да направите некаков распоред. Доколку имате голема фамилијарна празнична вечера, обидете се да појадувате полесен појадок и ручек или пак фокусирајте се само на овошје и зеленчук. Ограничете ги големите оброци на еден дневно. Немојте да појадувате од посебните палачинки на баба, и истиот ден да јадете сарми, печено месо и руска салата, кои што се неизбежна храна за овие празници. Чувајте по некој адут за секој ден во текот на неделата.
Нашите стомаци не ни кажуваат дека сме гладни, нашите умови го прават тоа. Потребно е околу шест до осум часа пред нашиот стомак да ни каже дека сме повторно гладни. Оваа состојба се нарекува „празен стомак“, односно кога на нашето тело му е потребна храна и тоа ни ја дава таа информација. Вообичаено нашата глад е предизвикана од самата помисла за храна, мирисот на храна, гледање на храна или доколку ве потсетат дека е време за јадење. Сето ова го насочува нашиот ум на помисла за храна и ние сме убедени дека сме гладни и дека е време за јадење. Повеќето деца го толкуваат овој сигнал од нашиот мозок како глад, кога тоа е навистина само желбата да се јаде вкусна храна, ова пак се нарекува „гладни на очи“.
Ова е причината зошто се прејадуваме за време на празниците, бидејќи иако не сме навистина гладни и ни треба повеќе енергија, ние помислуваме, ја гледаме или мирисаме храната и сакаме да јадеме. Значи следниот пат кога ќе ви се случи тоа запрашате се: „Дали сум „гладен на очи“ или сум „празен стомак“ гладен?“ Ако сте „гладен на очи“, каснете залак или два од вашата омилена храна за да ја задоволите вашата желба, и продолжете со обврските.
Често пати на нашето тело му се потребни 20 минути или повеќе да се најаде, но за жал ние ќе јадеме до точка на прејадување само за да имаме вистинско чувство на најадување. Но дотогаш ние сме веќе прејадени. Не брзајте при јадењето, седете, разговарајте со луѓето околу вас на трпезата и едноставно дајте му време на телото да ги процесира сите информации.
