Препорачливо е во изборот на третманот да се консултира самиот пациент, за да се добие негова максимална соработка и соодветен ефект
Депресијата е болест како и секоја друга и особено е важно да се препознае и да се лекува. Голем број на терапевтски опции можат да се вклучат во терапијата на депресијата, а нивниот избор зависи од многу фактори, како што се возраста, тежината на болеста, индивидуалната процена на пациентот и слично. Препорачливо е во изборот на третманот да се консултира самиот пациент, за да се добие негова максимална соработка и соодветен ефект од избраната терапија.
Лесните депресивни епизоди се лекуваат само со психотерапија. Поради тоа не се препорачува фармаколошки третман кај овие пациенти. Психотерапијата, заедно со психосоцијалните методи, може и треба да користат за сите категории на депресија.
Кај благи и тешки депресивни епизоди се препорачува и фармакотерапија, пред се антидепресиви.
Медикаментите кои се користат се поделени во три основни категории, односно линии. Во лековите од прва линија при третман на депресија спаѓаат селективните серотонин reuptake инхибитори, како што се пароксетинот, есциталопрамот, флуоксетинот и сертралин, серотонин норепинефрин reuptake инхибиторите (венлафаксин), миртазапин, ребоксетин. На групата на лекови од вториот избор им припаѓаат атипичните антипсихотици, како што се оланзапин, кветиапин и трицикличните антидепресиви (најчесто користени при третман на депресија кај постари пациенти). Лековите од третиот избор се антипсихотици од постара генерација како рисперидон, клозапин, стабилизатори на расположение (литиум) и хормони на тироидната жлезда.
Секогаш се започнува со лек од првата група на антидепресиви и препорачана е монотерапија при почнување на терапија. Се почнува со давање на минималната доза и ефектот на истата се следи. Дозата се коригира со титрирање (доколку е потребно) до максимална доза во период од една до четири недели. Позитивен одговор на терапијата се очекува по 4-6 недели и тој е дефиниран како 50% подобрување на симптомите, следен преку Хамилтонова скала за евалуација на симптоми.
Доколку не се постигне посакуваниот ефект со зголемување на дозата на избраниот лек, или се присутни несакани ефекти, се препорачува замена на лекот со некој друг, од првата група на лекови. Комбинација на лекови од првата, со лекови од втората група (особено со атипичните антипсихотици) е, исто така, опција која често ја користат клиничарите. По изборот на соодветен антидепресив, лекувањето на депресијата треба да трае и доволно долго. Препорачана минимална должина на третманот е 6-9 месеци по смирувањето на акутната фаза, со цел превенирање на релапс. Дозата на лекот, по настанување на ремисијата не треба да се намалува, односно останува иста како и при третман на акутната фаза.
Д-р Билјана Настеска, специјалист психијатар
