Однесувањето на децата спротивно од очекувањата на родителите, нема за цел само да ги изнервира возрасните и секоја непослушност има своја порака
Кога оваа „игра“ стапува на сцената, децата од невини ангелчиња се претворуваат во малечки енергетски вампири (или нешто помеѓу) кои ни ги знаат слабите точки. Тогаш возрасните ги третираат децата како да се мали возрасни. Во тие ситуации, возрасните од децата очекуваат да се вешти во логика, во размислување и решавање на проблеми, на ист начин како возрасните. Ова е вистина за сите кои поминуваат поголем дел од своето време со деца. Очекувањата на возрасните се зголемуваат до таа мера што детето е невозможно да ги исполни, а потоа се разочаруваме кога нашите очекувања не се исполнети.
На децата треба да им биде дадена можност да учат.
Запомнете дека децата ги имаат истите основни животни потреби како и возрасните, пред сè љубов. Детското однесување, позитивно или негативно е обид за реализирање на некоја од тие потреби, заштита на некоја од тие потреби или едноставно стрес поврзан со училиштето или нешто друго. Најголема грешка е децата веднаш да бидат казнувани за својата непослушност. Родителите и другите луѓе што се грижат за малите луѓе треба да разговараат со децата и да им помогнат да го искажат она што ги мачи.
Според многу истражувања постојат четири главни причини за лошото однесување кај децата: внимание, моќ, возбуда и одмазда.
Најголемиот проблем што го имаат некои родители е тоа што непослушноста кај децата ја сфаќаат лично. На децата многу добро им успева повредувањето на чувствата на оние кои се грижат за нив. Децата знаат како да нè растажат или налутат, зашто најверојатно и тие тоа го почувствувале некогаш од ваша страна. Треба да имате на ум дека нивната цел не е само да го расипат расположението на возрасните, туку да кажат нешто што со други зборови не можат.
Кои воспитни мерки да ги преземете?
За да ја научат лекцијата децата нема потреба да плачат, да бидат повредени, да бидат засрамувани објаснува авторката Бетси Браун Браун (Betsy Brown Braun) од The Huffington Post, експерт за детски развој и однесување. Таквите дисциплински мерки кај децата можат да предизвикаат емоционален хаос и трауми кои во потсвеста можеби ќе ги носат цел живот. „Децата треба да научат, тие не треба да бидат повредувани или засрамувани. Всушност детето во тие зголемени емоционални состојби нема да научи. Наместо тоа, детето ќе се фокусира на својот гнев кон вас, на тоа колку лош родител сте и нема ни да помисли што сторило“ – додава Бетси.
Според неа, постојат многу пософистицирани и современи воспитни мерки за непослушност. Не дозволувајте сопствениот гнев да ве понесе. Мора да имате разбирање, сепак станува збор за деца. Никогаш не заборавајте дека со нив сте во ист тим, тие се ваши сојузници, а не противници. Пофалбите функционираат многу подобро отколку навредите и казните. Секогаш е најдобро негативната енергија во расположението кај децата да се растера со љубов.
