Микро-роботи во форма на риба, ќе детектираат токсини и ќе пренесуваат лекови [ВИДЕО]

Минатата година наноинженерите од Универзитетот во Калифорнија, Сан Диего создадоа 3Д испечатени микро роботи во форма на мала риба, наречени „микро риби“ – micro fish за детоксификација и за детекција на отрови

Слично на микро роботите во капсула за побрзо справување со згрутчувањата во крвта, врз чие усовршување моментално се работи, научниците се надеваат дека микро-рипките ќе создадат цела нова генерација на паметни микро роботи, кои ќе можат да се користат за нови здравствени цели, како директна дистрибуција на лек, но и како микро роботи за асистенција при операциите.

Овие синтетични микро риби кои пливаат, големи се околу 120 микрони во должина и 30 микрони во широчина, се тродимензионално испечатени со еден нов метод наречен микро континуирано оптичко печатење – microscale continuous optical printing – μCOP. Овој нов начин на 3Д печатење е развиен во лабораториите на Универзитетот во Калифорнија, Сан Диего им овозможи на истражувачите да печатат стотици микро рипки за само неколку секунди и тоа не користејќи јаки хемикалии.

Како се напојувани овие микро роботи во форма на риба?

Покрај тоа што сето ова по малку звучи како сценарио за добар научно-фантастичен филм, ова навистина постои, а рипките се напојувани со наночестички. Водород пероксидот е моторот, додека магнетите сигурно ги насочуваат рипките. Во опашките, научниците вградија платински наночестички, па кога опашот од рибата-робот ќе дојде во допир со водород пероксидот, микрорибата се движи нанапред. За управување, наночестичките од железен оксид се ставени во главите од овие роботи.

„Ние развивме сосема нов метод за да создадеме микроскопски пливачи инспирирани од природата, кои имаат сложени геометриски структури и се помали од дијаметарот на човечката коса“ – истакнува Д-р Веи Жу – Wei Zhu.

“Со овој метод, ние лесно може да интегрираме различни функции во овие ситни роботски пливачи за широк спектар на примени“ – изјави ко-авторот Веи Жу, Д-р по наноинженерство и студент на Школата за инженерство Џејкобс, при Универзитетот во Калифорнија, Сан Диего.

За да потврдат дека микро рибите може да бидат системи за детоксикација и сензори за токсини, истражувачите додадоа тип на полимерна наночестичка полидиацетилен – polydiacetylene за да се ловат отровите, како токсините пронајдени во отровот на медоносните пчели, некои пајаци и морски амебовидни животни.

Според научниците, кога наночестичките од полидиацетиленот се опколени од молекули на токсини, тие стануваат флуоресцентни и емитуваат црвено светло. Интензитетот на црвената светлина од микрорибата им овозможува на научниците да ги мониторираат нивните детоксикациски способности.