Гребење на површината: вистината за атопискиот дерматитис

Демистифицирање на атопискиот дерматитис. Како да го разбереме генетскиот проблем на кожата? Симптоми, справување со проблемот и третман.

Aтописки дерматит претставува наследно, хронично, воспалително, повторувачко (рекурентно) заболување на кожата која се карактеризира со црвенило и чуство на силен јадеж. Друго име карактеристично за оваа болест е атописки екцем или егзема, кое честопати разговорно се меша со контактниот и иритативниот дерматитис. Во повеќе од 90% првите симптоми настануваат во првата година од животот а кај 75% до третата година од животот. Во одност на половата застапеност, жените имаат поголема шанса да развијат атопија отколку мажите.

Оваа болест е еден цел синдром каде не е само кожата афектирана туку ги опфаќа и респираторниот како и дигестивниот систем. Не претставува животно загозувачка болест, но може многу да влијае на квалитетот на живеење кај овие индивидуи и честопати бара мултидисциплинарно лекување. Се карактеризира со појава на суви зони по кожата на скалпот, челото, лицето како и внатрешните (флексорните) страни на горните и долните екстремитети. Напредните форми зафаќаат и поголем дел од кожата и се пратени со рани, хиперкератоза и еритродермија (опсежно црвенило) кое има посериозно здравствени последици. Доенчиња и малите деца честопати се гребат импулсивно па така клинички ни се презентира болеста во раните, почетни фази.

Поради ова се јавуваат и рагади (пукнатини) по кожата кои се влезна врата за многу инфекции (бактериски, габични или вирусни) кои се чест ко-феномен кај атопискиот дерматит. Кај пациенти со хроничен тек на болеста и години поминати во менаџмент на истата, кожата на предилекционите места е честопати и здебелена (лихенифицирана) и знае да чеша независно од тоа дали има егзацербација или не. Освен кожните симптоми, овие пациенти се склони и на астма како и осетливост на разни разни алергени кои дополнително ја влошуваат и дерматолошката слика и се 100% присутни/одговорни за нов напад на атопија, чешање и нелагодности. Најчеста е во зимските и пролетните месеци од годината каде климата е ладно и кожата е посклона на сувост. Битно за атопискиот дерматит е да се каже дека тоа не е заразна болест ниту пак е одраз на хигиенските навики.

Третманот на болеста оди во правец на менаџмент на симптомите и адаптирање на некои од секојдневните животни навики. Лекувањето е симптоматско, што значи дека се третираат јадежот, сувоста и црвенилото како и евентуалните секвели како инфекциите од бактериска, габична или вирусна природа. Во последните неколку години во поголемиот дел од Европа се практикува биолошката терапија како последен збор во третманот на атописки дерматитис без несакани ефекти. Менаџментот на болеста е најбитниот дел од третманот каде на пациентот на кого му се дaваат специфични инструкции за исхрана, тип на материјали на облека, алергени кои треба да ги избегнува, активности кои го намалуваат стресот и слично. Дисциплината на пациентите го диктира успехот на третманот и интензитетот на симптомите.

Д-р Тихомир Цветковиќ – спец. дерматовенеролог во “Дерма Плус” Скопје, www.dermaplus.mk